'Love Actually' schrijver en regisseur Richard Curtis heeft op het Times and Sunday Times’ Cheltenham Literature Festival (via Today) toegegeven dat hij spijt heeft van de vele gewichtsgrappen die hij in zijn kerstklassieker uit 2003 heeft verwerkt.
Het personage van Natalie (Martine McCutcheon) wordt in de film vaak bespot om haar gewicht: haar vader noemt haar "mollig", een collega merkt op dat ze "enorme dijen" heeft en haar minnaar (Hugh Grant) zegt "Mijn God, wat weeg je veel" nadat ze in zijn armen springt.
"Ik herinner me de schok die ik vijf jaar geleden voelde toen [mijn dochter] Scarlett tegen me zei: 'Je mag het woord 'dik' nooit meer gebruiken,'" zei Richard Curtis. "En wow, [ze] had gelijk. Die grappen zijn niet grappig meer. Ik denk dat ik niet zo slim was als ik had moeten zijn."
In de afgelopen jaren zijn veel films van Richard Curtis onder vuur komen te liggen omdat ze verouderd zouden zijn en diversiteit zouden missen. Er spelen voornamelijk blanke acteurs in, zoals in films als "Bridget Jones's Diary" en "Notting Hill".
"Ik kwam van een school met weinig diversiteit en een groep vrienden van de universiteit," verdedigt Richard Curtis. "Met Notting Hill denk ik dat ik bleef hangen in de diversiteitskwestie, het gevoel dat ik niet zou weten hoe ik deze rollen moest schrijven. En ik denk dat ik me daarin vergist heb". "Ik heb het gevoel dat ik, mijn casting director en mijn producers er niet over nagedacht hebben," voegde hij eraan toe. "Ik heb niet genoeg naar buiten gekeken".
