MARTIN SCORSESE houdt er nog niet mee op!
Het is moeilijk om te geloven dat één van de grootste regisseurs van deze tijd bijna priester werd voor hij films begon te maken... Maar het is misschien net die aparte visie op de wereld die ervoor zorgde dat hij al die meesterwerken kon maken. Hij doet het maar weer met 'The Departed', een drama dat op doordringende wijze thema's als geweld, loyaliteit en verraad behandelt.
De laatste tijd baseer je je films vaak op de Ierse cultuur. Hoe komt dat?
Dat is een interessante vraag. Ik voel me heel erg verbonden met mijn Italiaanse roots, zoals je hebt gemerkt aan de meeste van mijn films. Maar ik ben opgegroeid in een typisch New Yorkse wijk, die bewoond werd door zowel Ieren als Italianen. En ondanks enkele verschillen hebben die toch samen New York opgebouwd. Ik voel me verbonden met de Ierse cultuur, je hebt er datzelfde belang van familie en geloof als bij de Italianen. En bovendien heet de schrijver van het scenario van 'The Departed' William Monahan. Ierser dan dat bestaat niet (lacht).
Het verhaal is nochtans geïnspireerd op 'Infernal Affairs', een film die zich in Hong Kong afspeelt?
Die Chinese oorsprong van het basisidee had eigenlijk niet veel belang, want ik heb uitsluitend gewerkt met het script dat Will (Monahan) schreef. Maar ik heb wel heel wat Aziatische films gezien en ik ben fan. Neem bijvoorbeeld 'The Killer' van John Woo, niet te overtreffen! Dat is iets dat je als regisseur moet kunnen appreciëren. Je moet er inspiratie uithalen en er een nieuwe manier om films te maken in zien. Het enige gemeenschappelijke element tussen de twee films is het thema van de loyaliteit en het verraad. Ik werd aangetrokken door de manier van leven en denken van de personages en wou een intimistische beschrijving van de maatschappij geven, door de ogen van twee totaal verschillende groepen: het milieu van het gerecht en dat van de misdaad.
Je kende het politiemilieu niet; hoe heb je dat aangepakt?
Ik voelde me inderdaad meer op mijn gemak bij de scènes op straat en in de bars, maar de uiterst gedetailleerde beschrijvingen in het scenario lieten me toe om zaken die tot dan tot een voor mij onbekende wereld behoorden duidelijker te zien.
Hoe gaat filmen bij jou in zijn werk? Zijn er veel veranderingen, improvisaties?
Al vanaf het begin van mijn carrière vind ik het leuk om me te moeien met het eigenlijke maakproces van mijn films. Er is een samenwerking doorheen het hele draaiproces tussen de auteur van het script, de acteurs en ikzelf. We hebben de personages ontwikkeld, zoals dat van Jack Nicholson, op een manier die een beetje afweek van hoe ze in het scenario beschreven waren. Ik sta open voor de ideeën die de acteurs aanbrengen. Maar dat is moeilijk om uit te leggen, je zou erbij moeten zijn om te zien hoe het gebeurt.
Waarom zit er zoveel geweld in je films?
Ik heb het al vaak gezegd: ik heb geen excuus. Ik denk dat ik geweld benader zoals ik het beleefd heb tijdens mijn jeugd. Er was veel fysiek geweld, maar ook een sterk gevoel van moraliteit rondom mij. Het is een deel van wat en wie ik ben, en dat sijpelt door in mijn films... Sommige scenes zijn zo gewelddadig dat het bijna absurd wordt, maar niet absurder dan het leven zelf! Geweld in films is zoals videospelletjes: als je het wil laten zien en benaderen zoals het is moet je het met kracht en realisme beschrijven.
Waaraan denk je als je terugkijkt op je carrière?
Ik weet het niet, ik heb het gevoel dat het een droom is... Ik probeer geboeid te blijven door wat ik doe, en te profiteren van het talent van de acteurs waarmee ik werk. Het is niet makkelijk om die energie, nieuwsgierigheid en interesse te behouden die nodig is om films te maken. Films moeten voor mij iets vertegenwoordigen, en dat is een heuse strijd gezien het huidige klimaat in Hollywood. Het is misschien moeilijk te geloven, maar ik probeer me nog steeds een weg te banen in die wereld...
DAMON EN DICAPRIO: PRODUCTEN VAN HUN OMGEVING
Leonardo DiCaprio werkt reeds voor de derde keer onder de regie van Martin Scorsese: je zou denken dat hij zijn mentor gevonden heeft. Wat Matt Damon betreft: welke film kon beter dienen als kers op de taart van zijn reeds rijkgevulde carrière? De twee blonde mannen geven zich volledig en maken tenvolle gebruik van de buitenkans die hen geboden wordt met 'The Departed'.
Jullie konden ook het andere personage gespeeld hebben. Wat motiveerde je keuze?
Matt Damon: We hebben kop of munt gedaan (lacht)! Nee, serieus, Leo en ikzelf vonden dat het om twee ongelooflijke personages ging en ik denk dat we met beide tevreden zouden geweest zijn. Het script werd zo geschreven dat elke personage een belangrijke rol te vervullen had in het verhaal, en het was leuk om op elke draaidag zoveel te doen te hebben.
Leonardo DiCaprio:Ik was gewoon de eerste die het script gelezen heeft, voor Matt... Nee, we hebben ons die vraag niet echt gesteld, het was vooral de keuze van Marty (Scorsese). De twee personages zijn producten van hun omgeving, ze konden evengoed de beslissingen en de weg gekozen hebben van de andere. Het konden evengoed twee films geweest zijn, we hadden namelijk niet veel scenes samen. Ze komen elkaar op bepaalde tijdstippen tegen, maar hun ervaringen zijn totaal anders.
Hoe hebben jullie zich voorbereid om zulke gewelddadige personages te vertolken?
Matt: Ik heb om te beginnen al het voordeel dat ik uit Boston kom, ik ken de stad en ik moest het accent niet meer aanleren. Ik ben ondergedoken in het politiemilieu met de hulp van een oude flik. Ik heb de politie vergezeld tijdens hun patrouilles en heb zelfs meegewerkt aan de arrestatie van een drugsdealer! Ik ben er wel zeker van dat ik niet in gevaar gekomen ben. Er waren meer agenten aanwezig dan nodig, en ik stond helemaal achteraan met een kogelvrij vest. Ik mocht ook pas binnen als alles achter de rug was. Maar ik heb het toch maar meegemaakt, en ik heb het geweld gevoeld van zo een actie!
Leo: (Lacht) Ik ben in aanraking gekomen met geweld door naar de films van Martin Scorsese te kijken, denk ik. Nee, ik ben dat soort rechtstreeks geweld niet gewoon maar als acteur moet je het wel kunnen uitbeelden. En als je het niet kent moet je het opzoeken. Ik ben in Boston gaan wonen, een stad die ik helemaal niet kende. Ik heb er veel tijd doorgebracht met mensen die er al woonden in de jaren tachtig. Ze hebben me verhalen verteld over de maffia van South Boston, de straatgevechten... Het was heel belangrijk voor me om dicht bij die mensen te staan en naar hun verhalen te luisteren. Je kunt boeken lezen over het onderwerp, wat ik ook gedaan heb, maar binnendringen in hun hoofden heeft er voor gezorgd dat ik echt begreep hoe ik mijn personage moest aanpakken.
Hoe was het om met Jack Nicholson te werken?
Matt: Jack heeft een nieuw element toegevoegd aan zijn gangsterpersonage, hij heeft het authentieker gemaakt. Ik weet niet of hij veel onderzoek verricht of dat het vooral intuïtie is, maar ik vond hem wel heel erg betrokken. Hij wou zijn vertolking tot het uiterste pushen om zo de meest realistische scènes neer te zetten. Ik ben er zeker van dat heel wat van zijn improvisaties de uiteindelijke film niet zullen halen, en dat hij ze enkel deed om de regisseur de kans te bieden de beste scène voor zijn film te kiezen. Het is echt indrukwekkend om zien hoe ver hij gaat bij de vertolking van zijn personage!
Leo: Meer dan eens wist ik niet waaraan ik me moest verwachten. Ik herinner me een scene waarbij een technieker zei: "Let op, want er zijn aanstekers, een fles whisky en een blusapparaat in de buurt." (Lacht). Ik was niet echt bang van zijn professionele gedrag maar het heeft aan mijn personage, een kerel die bang was om ontdekt en vermoord te worden, een gevoel van angst meegegeven. Het zorgde voor een heel andere energie in mijn prestaties. Dat waren voor mij de meest intense momenten van de film en als mens heb ik er herinneringen aan overgehouden die ik nooit zal vergeten. Door Catherine Nitelet-Vedder
'The Departed' is vanaf 8 november 2006 in de zalen te zien
