Na Butch Cassidy and the Sundance Kid en The Sting hoopten Robert Redford en Paul Newman nog een derde keer samen te werken in A Walk in the Woods.
Maar de gezondheid van Newman liet dat niet toe. Inhoudelijk stelde het project niet veel voor. Het was echter een goede gelegenheid voor Redford en Newman om de clowns uit te hangen en zich samen goed te amuseren in een gezonde omgeving. Redford verving Newman uiteindelijk door Nick Nolte met wie hij een goede werkervaring had op de set van The Company you keep. En uit het eindresultaat kan je opmaken dat ze samen een fijne tijd hebben doorgebracht. Mogelijk hadden ze uit het basismateriaal, het reisverslag van Bill Bryson, veel meer kunnen halen, maar er werd nu eenmaal gekozen voor een stervehikel en een brede komedie voor een weinig veeleisend publiek. A Walk in the Woods heeft bijna iets van een ernstige versie van een Laurel and Hardy-filmpje. Zelfs de lastige griet, de boze echtgenoot van een toevallig vriendinnetje en de hongerige beer ontbreken niet. De zeer middelmatige regisseur Ken Kwapis blikte het allemaal conventioneel en ongeïnspireerd in.
Het eindresultaat is, dankzij de acteurs, best wel sympathiek en nooit echt vervelend, maar de hele trektocht en de film zelf leiden tot niets. Een wandeling door het bos? Yep, meer is het niet.