Synopsis
Shaun, 29 jaar, gaat z'n gangetje in het leven. Hij is verkoper bij een keten die TV's en zo verkoopt, het type door wie je liever niet geholpen wordt. Hij woont bij Ed, een oude schoolvriend, die zijn voorliefde voor hun stamkroeg De Winchester deelt. Meer dan een beetje weed dealen doet Ed niet in het leven.
Liz is de vriendin van Shaun. Liz is alles wat Shaun niet is. Knap, spontaan, intelligent en bezig met de toekomst. Ze wordt een beetje moe van Ed en begint meer om te gaan met het stel David en Dianne, ook geen prijswinnaars. En die liggen niet weer niet zo goed bij Shaun. Tot overmaat van ramp heeft Shaun ook een nogal dominante stiefvader. Nadat Shaun Liz een etentje beloofd heeft maar vergeet een tafeltje te reserveren, is de maat vol voor Liz. Shaun is zo van slag dat hij de volgende dag niet merkt dat zich op straat de meest bizarre taferelen afspelen.
Wij als kijker zien ze maar al te goed. Die avond probeert Ed hem in de Winchester op te vrolijken. Maar zondagochtend is het goed mis. De eerste zombie staat in hun tuin. Er ontstaat een handgemeen en het zombiemeisje wordt op een paal gespietst. Als ze vervolgens doodleuk opstaat en wij door het gat heen kunnen kijken, is het zeker: Na Dawn of the Dead zijn de doden opnieuw opgestaan. Shaun denkt meteen aan Liz en aan zijn moeder. Hij moet ze in veiligheid brengen. En wat is de veiligste plek in Londen? De Winchester natuurlijk. Het plan is snel bedacht, de uitvoering heeft wat meer voeten in de aarde. Diverse mensen uit de omgeving van Shaun worden gebeten door een zombie en worden dus zelf een zombie. Maar Shaun blijkt in tijden van nood uit het goede hout gesneden. Als Shaun, Ed, Liz, David, Dianne en Shauns moeder de Winchester eindelijk hebben bereikt, blijkt deze kroeg toch niet zo veilig en vertrouwd als Shaun jarenlang gedacht heeft...
Om je dood te lachen.
