Je mag van Delivery Man en Starbuck, beide films geschreven en geregisseerd door Ken Scott, denken wat je wil, maar het concept is origineel, fris en leuk: een sukkel van een vent wordt plots vader van 533 kinderen en begint te beseffen wat verantwoordelijkheid betekent.
Het herwerkte script van het Canadese origineel is dan ook een pak beter dan die van de vele komedies (denk aan The Internship) die we tegenwoordig uit Hollywood in onze strot geramd krijgen.
Structuur en situatiehumor waarin een lach en een traan verwerkt zitten, getuigen hier immers van degelijk vakwerk. Maar een remake blijft een remake en ook deze kan niet tippen aan de frisheid van het origineel. En Vince Vaughn als komisch acteur blijft een probleem. Het is eigenlijk zijn eigen schuld, want hij speelde de laatste 10 jaar in zoveel vreselijke lachfilms dat hij nog amper geloofwaardig is.
Daar komt in het geval van Delivery Man nog bij dat de conventionele Hollywood-aanpak - alle Hollywood-komedies lijken wel door één enkele regisseur ingeblikt te zijn - de film niet bepaald aantrekkelijk maakt.
