Films die hun geld in verschillende Europese landen samenrapen, zijn soms niet om aan te zien omdat ze geen identiteit meer overhouden. Binnenkort komt 'Night Train to Lisbon' die stelling nog tot zijn schande illustreren. 'Milo', die zijn euro's uit Ierland, Nederland en België heeft gehaald, heeft er gelukkig geen last van, als je het merkwaardige feit even buiten beschouwing laat dat het hoofdpersonage om onverklaarde redenen een Hollandse opa, een Ierse vader en een Roemeense moeder heeft. Het maakt ook niet veel uit, want de film staat stevig genoeg op zijn poten om de aandacht vast te houden en niet aan zulke details te blijven haperen. Zoals het goeie jeugdfilms past, vertelt 'Milo' een eenvoudig verhaal met grote emoties. De overbeschermende vaderfiguur is misschien een grotere eikel dan nodig was, maar dan nog kan je ergens begrijpen waarom hij zich zo hufterig gedraagt. Hij zal niet de eerste zijn die zich uit liefde van zijn kleinste kant laat zien. Maar dat is ook net wat dit mooie tienerverhaal wil duidelijk maken. Zoals Sting het jaren geleden al zong: "If you love somebody, set them free." Ook als je bang bent voor de gevolgen. (RN)
Actueel
