Vanavond is het zover. Dan worden de Beren uitgereikt aan de films die zich volgens de leden van de jury het meest hebben onderscheiden in de officiële competitie. Hoe voorzitter James Schamus en zijn collega’s zullen beslissen, is uiteraard nog een vraagteken, maar het zou best als volgt kunnen uitdraaien.
Zilveren Beer voor Buitengewone Artistieke Bijdrage in de categorieën camera, montage, muziek, score, kostuums of set design: Adam Stockhausen, de productiedesigner van The Grand Budapest Hotel
De films van Wes Anderson zijn per definitie een genot voor het oog. De taferelen die hij hier op het scherm tovert, zijn pure juweeltjes. En daar zit het werk van zijn designer voor heel veel tussen.
Zilveren Beer - Alfred Bauer Prijs voor een speelfilm die nieuwe perspectieven opent: Boyhood van Richard Linklater
In zijn Before-trilogie gaf Linklater zelf al de aanzet, maar in Boyhood zet hij nog een stap verder door 12 jaar aan een stuk telkens met dezelfde acteurs een deel van het verhaal te filmen. Niemand speelde ooit zo virtuoos met het concept tijd.
Zilveren Beer voor Beste Scenario: Stratos van Yannis Economides
To Mikro Psari (zoals de originele Griekse titel luidt) heeft het over een ogenschijnlijk eenvoudige man die in werkelijkheid een huurdoder is. Achter dat verhaal schuilt echter een gitzwarte blik op een wereld die zijn waarden kwijt is.
Zilveren Beer voor Beste Acteur: Alián Devetac voor La tercera orilla
De Berlinale barstte dit jaar van de steengoeie vertolkingen door jonge acteurs en voor mij was dit de uitschieter (samen met de hoofdacteur uit Boyhood). Devetac, een Argentijnse acteur, lijdt zichtbaar onder het juk van zijn zelfgenoegzame en neerbuigende vader.
Zilveren Beer voor Beste Actrice: Lea van Acken voor Kreuzweg
Het is een ongeschreven wet dat op een internationaal festival het gastland ook in de prijzen moet vallen, en waarom zou dat Lea van Acken niet mogen zijn. Ze blaast fraai leven in haar 14-jarige personage, een meisje dat opgroeit in een streng katholiek milieu.
Zilveren Beer voor Beste Regisseur: Lou Ye voor Blind Massage
De film over een massagesalon dat uitgebaat wordt door blinden kent zijn ups en downs maar over de regie van de Chinese cineast Lou Ye kan je enkel enthousiast zijn. Hij geeft je zowaar een idee hoe het moet voelen om met defecte ogen door het leven te moeten stappen. We weten nu trouwens hoe je zijn naam moet uitspreken: lauw je (en niet loe jee).
Zilveren Beer – Grote Prijs van de Jury: ’71 van Yann Demange
De eerste film die ik zag, was heel lang mijn favoriet, een oorlogsverhaal dat zich afspeelt tijdens de Noord-Ierse problemen maar aanvoelt als niet aflatende survival horror. Straffe kost.
Gouden Beer: Boyhood van Richard Linklater
Het zou mijn enorm verbazen mocht de jury er anders over denken. Linklaters film verlegt niet alleen als verhaal grenzen, hij roept zoveel sterke emoties op dat je er niet goed van bent. En hij heeft er niet eens zware dramatische kunstgrepen voor nodig.
