Review: De vrouwelijke DoP Ksenia Sereda zit de hoofdpersonages dicht op de huid. De so(m)bere beeldkaders werken benauwend.
Zelfs alle honden zijn opgegeten. In dat naoorlogse klimaat van (over)leven en dood met nog zicht- en voelbare littekens van de oorlog probeert Iya het hoofd boven water te houden, ook al wordt ze geplaagd door astmatische aanvallen die haar verlammen, een gevolg van wat ze tijdens de oorlogsjaren meemaakte. Ze werkt als verpleeghulp in een hospitaal voor oorlogsslachtoffers. Bonenstaak en giraf zijn de bijnamen van de boomlange Iya, die ooit voor legerdienst werd afgekeurd. De scheldnamen... Verder lezen
