“Precisie is het geheim van een lang leven. Precisie en wijn.” Wat is mevrouw Girard toch een aangenaam excentriek besje. In om het even welke andere omstandigheden zou ook Mathias Gold, een Amerikaan van achter in de vijftig, het daarmee eens zijn.
My Old Lady speelt zich tenslotte ontegensprekelijk af in het Parijs dat we zo vaak in Engelstalige films zien, de prachtige, artistieke, romantische Lichtstad die de meest norse zielen kan verzachten.
In de verfilming van zijn eigen gelijknamige toneelstuk gaat de Amerikaanse schrijver/regisseur Israel Horovitz een hele tijd die toer op. Hoofdacteur Kevin Kline begint als een geldwolf die er — ook al omdat hij met de rug tegen de muur staat — alles aan doet om het Parijse herenhuis dat hij geërfd heeft te verzilveren, ook al betekent het dat hij daarmee mensen op straat zet. En beetje bij beetje zie je zijn weerstand wegsmelten.
Wat je echter niet verwacht, is dat My Old Lady zijn olijke toontje na verloop van tijd compleet laat varen en een veel donkerder toonaard aanslaat. Wat de aanleiding precies is en hoe het verder gaat, laat ik u met veel plezier zelf ontdekken.
