La Piscine was in 1969 een succes. Dat had niets te maken met het verhaal, dat weinig meer was dan botsingen tussen personages. La Piscine dreef op de grote sterren van toen: Alain Delon, Romy Schneider, Maurice Ronet en Jane Birkin.
De leden van het nieuwe kwartet, Matthias Schoenaerts, Tilda Swinton, Ralph Fiennes en Dakota Johnson, zijn geen sterren zoals Delon en Schneider dat waren. Het zijn in de eerste plaats karakteracteurs waardoor de remake een juister publiek zal aantrekken. Regisseur Guadagnino heeft overigens veel elementen verandert en focust zich meer op de botsing tussen verleden en heden. Hij was ook slim genoeg om zich te laten inspireren door het schilderij A bigger Splash (1967) van Hockney, dat meer over deze 'remake' vertelt dan La Piscine. Maar Guadganino laat zijn acteurs vreemd genoeg vrij om acteursnummertjes te brengen. Het is aan het publiek om te oordelen of het lange dansnummer van Ralph Fiennes niet een beetje over the top lijkt. Tijdens zo’n scène geeft de regisseur de indruk dat hij het origineel lichtjes wilde parodiëren. E
n zeker in de ridicule laatste scène met de politieman voel je dat nog meer. A bigger Splash suggereert op die momenten dat deze herwerking van La Piscine toch wel meer geheimen bevat dan de toeschouwer na een eerst visie zal denken.