De tweede langspeelfilm van James Kent is een halve ontgoocheling (of een half succes, voor de optimisten onder ons).
De Britse regisseur probeert het droeve lot van de beroemde Engelse feministe en pacifiste Vera Britain naar het scherm te vertalen en haalt zijn inspiratie bij het boek Testament of Youth en de intieme dagboeken van zijn hoofdfiguur.
Het eerste deel van de film schetst op een briljante manier het persoonlijke, familiale en amoureuze leven van een jonge vrouw die aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog knokt om toegelaten te worden tot Oxford. De affaire die ze beleeft met Roland zal elke toeschouwer met een beetje romantische ziel op de knieën krijgen, ook al door de magnifiek klassieke regie en de perfecte hoofdvertolking van Alicia Vikander. De Zweedse actrice draagt de film met stil en stralende kracht op haar frêle schouders.
Wanneer Testament of Youth naar het front trekt en de gevolgen van de oorlog op de heldin wil tonen, struikelt hij. De plaatjes die Kent schiet, zijn immers veel te proper om overtuigend de gruwel weer te geven die Vera Britain aanklaagt. Die gladde aanpak haalt de angel uit het pacifistische discours dat de film afsluit — en dat trouwens sowieso nogal zwaar op de hand is.
