De Italiaanse regisseur Alice Rohrwacher houdt zielsveel van Umbrië, de streek waar ze opgegroeid is en waar ze nu ook Le meraviglie situeert.
Daar twijfel je geen moment aan terwijl je naar haar tweede langspeelfilm zit te kijken. Nochtans is het verre van rooskleurig wat ze laat zien. Het begint met jagers die ’s nachts in hun auto’s arriveren en bij dag en dauw een landelijke streek wakker knallen. Dat is niet naar de zin van Wolfgang, een Duitser die in de buurt samen met zijn vrouw en vier dochters bijen, groenten en fruit kweekt.
Het werk is hard en de oudste dochter, Gelsomina, moet op haar twaalfde mee de boel dragen. Wolfgang wil de corrupte buitenwereld op een afstand houden en zijn gezin net zo puur en natuurlijk houden als zijn honing. Puurheid en naturel zijn ook de kenmerken die Le meraviglie (letterlijk: De wonderen) typeren, zowel wat de acteurs, de regie als de personages betreft.
Rohrwacher leidt ons rond in een ongewone wereld, met aan het hoofd een man die met de beste bedoelingen de vreemdste beslissingen neemt. Maar ook hij moet finaal inzien dat hij een verloren strijd levert.