Synopsis
De eerste film over de ziekte Alzheimer, gemaakt vanuit het perspectief van de mensen die zelf aan deze ziekte lijden. De film toont het doen en laten van een groep mensen in een bijzondere gemeenschap en omstandigheden en geeft een portret van die toestand, een hardvochtige ziekte die het geheugen van de personages onomkeerbaar onteigent.
Centraal staat een drietal vrouwen die op een kleine, bijzondere afdeling van een verzorgingstehuis wonen. Anita is degene die verdraaid goed weet wat dementie betekent en zich soms pijnlijk bewust is van het feit dat ze de ziekte heeft. Maar een falend geheugen betekent nog niet dat de emoties verstommen of de zintuigen het laten afweten.
Omdat hun ziekte zich in de eerste fase bevindt, zijn ze nog in staat in een tamelijk normale, huiselijke omgeving te leven en simpele dagelijkse bezigheden zelfstandig uit te voeren. Hun geheugen wordt echter regelmatig getest door artsen en psychologen en ze beseffen maar al te goed dat alleen die uitslag bepaalt of ze mogen blijven of dat ze naar de volgende fase gaan: een leven van volledige afhankelijkheid in een gesloten afdeling. Ze doen er alles aan om dit te voorkomen.
