Synopsis
In de jaren vijftig verrees een groots Grande Hotel in Beira in de toenmalige Portugese kolonie Mozambique, als ware het aan de Côte d´Azur. Gedoemd van het begin, is het inmiddels totaal gestript van alles van waarde: een portret van een skelet en van een aantal van de 3500 huidige bewoners. Ooit was het een vijfsterrenhotel, met 110 ruim bemeten kamers, een olympisch zwembad en een luxe restaurant. Het als een golvende suikertaart ontworpen Grande Hotel, gelegen in Beira aan de kust van Mozambique, stond met al zijn pracht en praal symbool voor de hoogmoed van het kolonialisme. Tegenwoordig is het een grauwe ruïne. Meer dan 3500 Mozambikanen hebben hun toevlucht gevonden tussen de brede gangen en imposante trappenhuizen. Alles wat van waarde was in het gebouw, is gesloopt en verkocht; alleen het betonnen karkas staat nog overeind. Zonder water of elektriciteit maken de bewoners er het beste van. Kleine bedrijfjes bloeien er op, maar er is ook geweld en gevaar. Lotte Stoops portretteerde enkele van de huidige bewoners van het Grande Hotel en bezocht in Portugal een vroegere gast, die nog altijd terugverlangt naar haar tijd in Mozambique. Een schrijnend, maar ook fascinerend en visueel indrukwekkend relaas van een droom die gedoemd was een nachtmerrie te worden.
