Synopsis
Zich inspirerend op zijn eigen jeugd - hoewel het hem niet aan vindingrijkheid ontbreekt - brengt Guy Maddin in deze nieuwe prent zijn jeugdherinneringen in beeld. Guy, muurschilder, gaat voor de eerste keer in op de wil van zijn oude zieke moeder, voormalige sadistische directrice van een weeshuis en getrouwd met een gekke geleerde. Ze vraagt hem terug te keren naar het eiland Black Notch, waar hij geboren is, om er de vuurtoren waarin ze woont te herschilderen... Dit van angst bezeten melodrama, altijd doordrongen van waanzin, van verborgen verlangens en seksueel afwijkend gedrag is, zoals "The Saddest Music in the World", verhalender dan zijn eerste films ("Tales From the Gimli Hospital", "Careful"...). Maar deze keer heeft de regisseur van Winnipeg gekozen om een quasi primitieve film te maken, een beetje zoals zijn versie van "Dracula" was: volledig stil, in zwart-wit gedraaid, onderbroken door tekstpanelen en vergezeld door een geluidsband waarop geluid, klassieke en experimentele film afgewisseld worden met de zachte stem van Isabella Rosselini. In februari kreeg "Brand Upon the Brain!" op het festival van Berlijn een speciale vertoning in de Deutsche Opera van Berlijn, begeleid door een symfonisch orkest. Hoewel dit voorrecht aan het publiek van "Het Zevende Spoor" wordt ontzegd, is er nu de kans om zich opnieuw onder te dompelen in het geschifte, obscure en poëtische universum van Guy Maddin. En dat is zeldzaam genoeg om er zich heen te spoeden.
