Het eerste half uur ben je onder de indruk van de knappe computeranimatie én sound in Rio 2, de sequel op de Fox-hit uit 2011. Je zou denken dat Pixar straks de lat nog hoger zal moet leggen.
Maar uiteindelijk telt in de eerste plaats een goed verhaal en bij Rio 2 is de ‘fish out of water’-plot niet meteen het sterkste element. Eigenlijk hebben de scenaristen van overal wat gejat, van Happy Feet, van Pinocchio, van The Mosquito Coast, van Meet the Parents, van The Emerald Forrest, enz. Uiteraard werd deze eco-ratatouille bijzonder aangenaam gemaakt voor de allerkleinsten. De enorme kleurenpracht, de vrolijke liedjes, de vele exotische beestjes en de grappige slechterik doen hun werk. Maar Rio ’ is lang niet zo grappig als de ‘Ice Age’-films en nooit echt boeiend of origineel.
Wat betekent dat deze sequel, zoals de eerste film, al wat moeilijker zal liggen bij tieners en volwassenen. Maar misschien wilde regisseur Carlos Saldanha gewoonweg bij de jongsten blijven om hen, als de meest onschuldige kijkertjes, op een vrolijke manier wat ecologisch bewustzijn bij te brengen.
Hopelijk nemen ze het hem over 10 jaar niet kwalijk dat hij een bepaalde realiteit wel extreem rooskleurig heeft voorgesteld.