Wanneer de aarde beeft kan er heel wat choas uitbreken ! En wanneer er een geologische formatie als de San Andreasbreuk (de breuklijn tussen de tektonische platen van de Stille Oceaan en die van het Amerikaanse continent) zich in beweging zet kan men zelfs beginnen spreken van een ware Apocalyps, en dat van Los Angeles tot San Francisco, en nog verder.
Temidden van deze machtige, allesvernietigende beving, vinden we natuurlijk een heldhaftige redder in nood, een helicopterpiloot die zijn familie tracht te redden !
Deze superproductie bevindt zich uiteraard in het rampenfilmgenre. Moedwillig of (naar alle waarschijnlijkheid) niet, deze productie slaagt er in de toeshouwer mee te voeren dankzij de eerder « afwijkende » aspecten, glurend naar een soort van B-film, « de luxe » weliswaar. Niets houdt onze held hier tegen, maar dan ook echt niets ! Wat het probleem ook moge zijn, hij moet er maar even naar kijken of het geraakt ook maar opgelost.
Nooit eerder zal de « willing suspension of disbelief » zo ver doorgetrokken zijn als hier, althans niet in zo’n mate dat we er van kunnen blijven genieten. Naast de quasi permanente spanning, het hallucinante vernietigingsspektakel, vindt men eveneens een verdoken humor terug, die wellicht onopgemerkt voorbij zal gaan aan het ietwat oppervlakkige Amerikaanse publiek.
