Zelfs al is de carrière van Gillian Anderson relatief onder de radar gebleven, deze Anglo-Amerikaanse actrice weet bij elke verschijning een sterke impressie achter te laten. Met natuurlijke en imposante elegantie bezit Gillian Anderson een interessant en schijnbaar aangeboren “emotionele ambiguïteit”. Haar personages zweven altijd tussen een ingehouden breekbaarheid en een soort van onstopbare machtsuitstraling.
Momenteel is ze bezig met Hannibal en American Gods (de zwakke terugkeer van X-Files vergeten we even) en recentelijk deed ze mee in de fantastische Engelse serie The Fall. We vinden haar terug in de huid van een detective en politiecommissaris Stella Gibson, die in Belfast onderzoek doet naar een wrede seriemoordenaar.
Verder dan het feit dat er een heldin een grote gemene seriemoordenaar achtervolgt zullen we over deze beloftevolle serie niet prijsgeven. De basisplot wordt alsmaar complexer d.m.v. de psychologie van de personages, hun bewogen verleden en hun fragiele betrokkenheid. Een samenspel van elementen die even belangrijk is als het eigenlijke moordonderzoek. Het resultaat is zeer verslavend en dit door gevolg van de diepe menselijke bijklank die de serie meedraagt. Er zijn geen echte monsters, maar enkel positieve of negatieve omstandigheden die onze morele keuzes beïnvloeden en ons entertainen tot in de hoogste sferen en de diepste afdalingen (The Fall). Zeer interessant. Twee seizoenen zijn nu beschikbaar op Netflix.
