Acteurs interviewen kan vreemde ervaringen opleveren. Sommige zijn vol van zichzelf (Jared Leto om maar één naam te noemen), andere zijn sympathiek maar hebben bitter weinig te vertellen (Kate Hudson is een voorbeeld), nog andere voelen zich onwennig en zijn niet te kraken (zoals de betreurde Philip Seymour Hoffman) en nog andere geven je het gevoel dat je hen al jaren kent (Paul Rudd).
De twee heren die ik vandaag op het menu had, loonden elk op hun eigen manier de moeite.
Forest Whitaker speelt de hoofdrol in Two Men in Town, een halve remake van de Franse film Deux hommes dans la ville. Bouchareb verplaatst de actie naar New Mexico, op de grens tussen de States en Mexico. Whitaker neemt de rol over die in het origineel vertolkt werd door Alain Delon, van een man die na een lange gevangenisstraf terug vrijkomt, vastbesloten is om zijn leven te beteren maar moet opboksen tegen de vooroordelen van zijn vroegere omgeving.
Two Men in Town is een sfeervol drama dat enkel naar het einde wat lijdt onder voorspelbaarheid. In den lijve was Whitaker net zo ernstig als ik had verwacht maar ook veel losser en open. Voor de rest is hij net zoals op het scherm: een lieve loebas.
John Lithgow interviewen bleek dan weer heel ondankbaar door de manier waarop het PR-bureau het gesprek had opgezet. We kregen welgeteld een kwartier om vragen te stellen, onbegonnen werk als je weet welke carrière de man al achter de rug heeft. Verschillende keren met Brian De Palma gewerkt (onder andere voor Blow Out en Raising Cain), travestiet in The World According to Garp, de seriemoordenaar Trinity Killer in het vierde seizoen van Dexter, het gezinshoofd in een waanzinnig populair comedyserie 3rd Rock from the Sun, om nog te zwijgen over zijn indrukwekkende theaterloopbaan, hoe begin je daaraan als je maar 15 minuten ter beschikking hebt?
Het resultaat is dat we het vooral gehad hebben over de film waarvoor hij überhaupt naar Berlijn is gekomen, Love Is Strange, een schattig romantisch drama over een ouder homokoppel (Lithgow en Alfred Molina) dat in New York woont, door omstandigheden uit hun flat moet en bij familieleden gaat wonen. De hoofdacteurs zijn hartverwarmend om aan het werk te zien en ook tijdens het gesprek toonde Lithgow zich een zachtaardige en geestige verteller. Iemand naar wie je moeiteloos twee uur zou kunnen luisteren, quoi.
