Wanneer het filmfestival van Berlijn weer nadert, sla ik er dus graag de ‘Wettervorhersage’ (zeg maar weersvoorspellingen) op na.
Toen de Berlinale in 1951 voor het eerst georganiseerd werd, viel het nog in de aangename junimaand. Dat was bij nader inzien echter te snel na Cannes en vanaf 1978 verhuisde het festival naar februari. Nu kan Berlijn in volle winter best charmant en feeëriek zijn maar ook bitter koud.
Het is dan ook goed om te weten waaraan je je kan verwachten: weer dat even hard en streng is als de gemiddelde kandidaat Gouden Beer of zachte voorjaarstemperaturen. Twee weken geleden zag het er nog naar uit dat we een heruitgave zouden krijgen van de 60ste editie in 2010, toen de stad kreunde onder een dikke ijslaag en poolwind over de Potsdamer Platz gierde. De vorst heeft de laatste dagen echter plaats geruimd voor milder weer en de meest recente voorspellingen lijken erop te wijzen dat die trend zich enkel zal verder zetten. Niemand zal erom klagen.
Als filmreporter zit je dan wel vaak binnen, je geniet veel meer van een festival als je er niet tegen opziet om naar buiten te stappen.
