Synopsis
De Frans-Poolse regisseur Janusz Mrozowszki, die al verscheidene maal interesse betoonde voor het gevangeniswezen, vroeg aan de Poolse penitentiaire administratie om onder dezelfde omstandigheden opgesloten te worden als de gedetineerden. Er werden hem tien draaidagen toegestaan in een cel waar zeven gevangenen samenleven in een ruimte van 15m2 en die slechts die voorzien is voor vijf personen. De film toont een miniatuur-samenleving op een minuscuul territorium dat op zijn beurt opgedeeld is in zeven territoria die zich beperken tot de omvang van een mensenlichaam. Het dagdagelijkse leven in cel 425 bestaat uit weerstand tegen vergetelheid en isolatie, weerstand om mens te blijven, plantrekkerij en overleving. Janusz Mrozowski dompelt zich onder in deze dagelijkse realiteit en plaatst zich als gelijke van de gedetineerden om hen het woord te geven. De techniek wordt beperkt tot het minimum, met natuurlijk licht of neonlicht aan het plafond als enige verlichting en met het rechtstreekse geluid van de camera, zonder geluidsingenieur. "Het gaat me erom de cinema buiten te laten staan om me te versmelten in de ruimte, zowel fysiek als relationeel. De minste interferentie vastleggen en ondertussen proberen om je te doen vergeten". Een ervaring voor de cineast, en voor de kijker. "Bad Boys Cellule 425" sluit ons twee uur op in een cel, geboeid door deze staat van hechtenis.
