Review: Melancholische familiekroniek met zicht op zee
Guédiguian schetst een wereld waarin alle grote idealen gesneuveld zijn. En toch geeft hij de strijd (en de hoop) niet op: een groep gestrande vluchtelingenkinderen – niet toevallig óók twee broers en een zus – doet het vuur weer opflakkeren, en zorgt voor een poëtische finale die je in een staat van pure gratie brengt. Verder lezen
