Synopsis
'Je kunt ook een einde aan je leven maken zonder jezelf te doden' fluistert de dokter. En Cahit, een veertigjarige man wiens zelfmoordpoging hem naar de psychiatrische kliniek heeft gebracht, weet wat hij daarmee bedoelt: je kunt een einde maken aan dit leven door een nieuw leven te beginnen. Maar de onrust en woede in zijn ziel schreeuwen om verdoving door drugs en alcohol. De jonge en mooie Sibel – net als Cahit van Turks-Duitse afkomst – houdt juist teveel van het leven om het als een strikte moslima te weerstaan. Om de isolatie van regels en beperkingen die haar conservatieve familie haar op legt te ontvluchten, ensceneert ze een zelfmoordpoging. Maar anders dan verwacht brengt die haar geen vrijheid, enkel schaamte. Alleen een huwelijk lijkt haar nu nog te kunnen verlossen van de familiedruk. En dus smeekt ze Cahit om haar te trouwen. Met tegenzin gaat hij uiteindelijk akkoord. Misschien om haar te redden. Misschien om voor één keer iets zinvols in zijn leven te volbrengen. Samen delen ze een appartement, maar weinig meer. Sibel omarmt haar vrijheid, Cahit onderhoudt een halfbakken affaire met een losse vriendin. Tot de liefde hun gezamenlijke leven binnensluipt. Cahit wordt verliefd op Sibel en vindt daarmee een waar gevoel van geluk en de kracht om door te gaan. Als ook Sibel zich realiseert dat ze verliefd is op Cahit is het echter te laat: een explosie van jaloezie eindigt in een gewelddadige dood. Cahit eindigt in de gevangenis en Sibel vlucht naar Turkije. Haar hart, haar hoofd, haar ziel zijn nog steeds bij Cahit - maar voor hoe lang nog?
