De fans zullen hun honger kunnen stillen. En de gemiddelde kijker kan zich onderdompelen in een productie waarvan de kwaliteit gestaag blijft groeien.
Enkele dagen geleden ontbood de distributeur de pers in Londen, kwestie van geen reclamekans onbenut te laten. “Er is een mogelijkheid om interviews af te nemen met enkele leden van de cast,” preciseerde de uitnodigingsmail. In plaats van interviews ging het eigenlijk om mini-persconferenties. En de mail hoefde je geen 15 keer te herlezen om te begrijpen dat Lena Headey, Emilia Clarke noch Peter Dinklage deel uitmaakten van dit clubje van “enkele leden”. Pardon, promotie, zei u toch? Het is niet eens sexy!
Tot zover de eerste reactie. De tweede reactie komt straks, wanneer het virus dat zijn weg zoekt in dit mooie beroep, ontwaakt.
Twee uur en een weinig Eurostar later trekken we op 11 februari richting hotel Corinthia, met zijn portiers-met-hoeden en zijn speciale prijzen voor fiscale uitwijkelingen.
Na aankomst daar worden de negen "talents" – zoals men acteurs aanduidt in het Engels – ons aangeleverd in pakjes van drie. Aan hun zijde staat een chaperon wiens rol er voornamelijk in bestaat foto’s te verbieden, wat mijn buurvrouw langs rechts overigens geen moer kan schelen; ze gaat naar huis met meerdere megapixels. In de formule is ook een journalist/moderator inbegrepen die de eerste vragen stelt. Toegegeven, ze zijn een beetje banaal, maar hij zorgt er tenminste voor dat de sfeer wat lichter wordt en dat de machine op gang komt.
Hoe verliep het dan in de praktijk? Het eerste trio bestond uit Thomas Brodie-Sangster, Natalie Tena en Isaac Hempstead-Wright. Gemiddelde leeftijd: 22 jaar. Personages, respectievelijk: Jojen Reed met zijn voorspellende dromen, Osha de wildling en Bran Stark, de kleine invalide. Een beetje zoals destijds in Nieuw-Zeeland met The Lord of The Rings, hebben we het hier dus over een kleine en hechte groep. Die in dit geval samen werden gehouden door de omstandigheden tijdens de opnames – het weer, bedoel ik dan. Wat hen doet zeggen dat mensen die in de zon werken er beter uitzien, maar dat zij drie toch de mooiste landschappen hebben kunnen bewonderen.
De hierboven al vermelde moderator gaat in de aanval. "Zou u voor ons kunnen samenvatten wat uw personage meemaakt tijdens het derde seizoen?” Zonder teveel spoilers, dat is kunnen! "Hoe heeft u gereageerd toen u vernam dat u een rol zou spelen in Game of Thrones?". "Kende u het al?". En dies meer…
Anekdotes, details en filosofische overpeinzingen: dat krijg je nu eenmaal bij dergelijke massa-interviews. “Nadat de eerste uitzending waarin ik meespeel was uitgezonden bevond ik me in een bar in Louisiana,” zo vertelt Thomas Sangster, “en iedereen wilde me trakteren. Het is onvoorstelbaar, het is echt megagroot geworden!” Hoofdzakelijk in de Verenigde Staten dan toch.
Natalie Tena pikt hierop in: "Voor mij zorgde het ervoor dat ik veel meer aanbiedingen en vragen voor audities krijg.”
De pers mengt zich in het gesprek na tien minuten. En we vernemen ook dat de ouders van Thomas Sangster de serie nog nooit hebben gezien. Zijn vrienden bulderen van het lachen. Zeker omdat die van hun zich niet echt zorgen maken over het seks- en geweldgehalte. “Wanneer je op de set bent, en je ziet al die afgehakte hoofden of de bussen bloed die door de technici worden meegebracht, dan leer je echt wel relativeren.”
Dan volgt de vraag die absoluut essentieel is voor dit derde seizoen: “Wat vindt u van ‘the red wedding’?
Natalie: "Ik herinner me dat ik deze passage in het boek heb gelezen op een strand in Brazilië. Het maakte me zo boos dat ik het boek heb weggegooid! Maar de scène in de serie… is fantastisch. Ik vind dat er nog van dit soort dramatische scènes zouden moeten zijn!”
Thomas: "Wat ik echt fantastisch vind in dit verhaal, is dat ieder personage van de ene op de andere aflevering kan sterven. Je begint je af te vragen wie als volgende aan de beurt is! Of je wil weten of die ene acteur met wie je bevriend bent geraakt tijdens de opnames, ook gaat verdwijnen… Wat vooral grappig is bij de Red Wedding: als je de aflevering in groep bekijkt, kan je onmiddellijk zien wie de boeken heeft gelezen; de ene groep glimlacht, de andere slaakt kreten van afschuw!”
