Liam Van Haverbeke
Liam is student Journalistiek aan Howest. Hij volgt de opleiding zodat zijn breed interesseveld continu gevoed blijft. Hij heeft een aangeboren passie voor muziek en is actief als scoutsleider bij de Scouts van Ingelmunster. Verder vult hij zijn vrije tijd in als gitarist en ‘zanger’ in de band ‘Paul Wulf’ en als klarinettist in de Harmonie van Ingelmunster. Als Liam uitzonderlijk eens vrijetijd heeft, draait hij op feestjes onder de naam ‘Not a DJ’.
Hoe muziek levens redt
Wladyslaw Szpilman is een Joods-Poolse pianist die er alles aan doet om te overleven in het door nazi-Duitsland gecreëerde getto van Warschau. Zijn memoires, uitgegeven onder de naam ‘Death of a City’ in 1946, en zijn eigen herinneringen waren de inspiratie voor ‘The Pianist’. Een film van de intussen veelbesproken regisseur Roman Pola?ski uit 2002, hij kreeg met The Pianist een Oscar voor beste regisseur.
Wie zegt weinig emotie te voelen bij het kijken van drama, moet zeker ‘The Pianist’ een kans geven. Geen typische oorlogsfilm, maar een kijk in de onderdrukkingen van het Joodse volk in Polen tijdens de gruwelijke Tweede Wereldoorlog. Een film die door de bizarre tijden waarin we nu leven meer dan ooit maatschappelijk belang heeft. Denk maar aan de toenemende polarisering en haatdragende boodschappen die langzaamaan onze wereld, opnieuw, verscheuren. Maar de film vertelt ook hoe muziek eender wie kan ontroeren en bewegen.
De jonge maar talentvolle pianist Szpilman (gespeeld door Adrien Brody die een Oscar kreeg voor zijn rol) woont samen met zijn familie in een appartement in de stad Warschau. Veel angst voor Hitler en zijn ideeën is er niet. Maar dan wordt het serieus. Tijdens een radio-uitzending waar hij piano kwam spelen, kan Szpilman net ontkomen aan een Duitse bomaanslag. Eerst lijkt de familie nog wat immuniteit te hebben dankzij het imago van de pianist. Maar dat verandert als ze moeten verhuizen samen met alle andere Joden naar het getto van Warschau.
Eens in het getto zie je intenste beelden die je door het scherm heen lijkt te voelen. Zoals de mishandelingen op onschuldige en weerloze minderheidsgroepen door de Duitse bezetters. Wladyslaw Szpilman staat er alleen voor en probeert te overleven in de vernielde stad die ooit Warschau was. De Duitse officier Hosenfeld (gespeeld door Thomas Kretschmann) ontdekt Wladyslaw. De pianist speelt een werk van Chopin voor de officier. Die is zo ontroerd dat hij Szpilman stiekem in leven houdt.
De film heeft een duidelijke link met het eigen leven van regisseur Pola?ski die zelf als kind ontsnapte uit het getto van Warschau. ‘The Pianist’ is volgens de regisseur zelf zijn meesterwerk, en ik moet het hem nageven. ‘The Pianist’ is prachtig. Geen heldenfilm, maar een film over hoe het er echt aan toeging in het getto. Over hoe een mens doet wat hij kan om te overleven. Het toont aan tot hoeveel een mens in staat is en dat is perfect, maar ook eenvoudig in beeld gebracht. De donkere kleuren in de film zorgen voor een extra mystieke sfeer.
De uitstekende acteerprestaties van Adrien Brody maken de film af. Wanneer zowel het beeld als het acteerwerk goed zit, en je natuurlijk zo’n verhaal hebt om te vertellen, dan moet het al grondig misgaan om dit te verpesten. Sommige scenes bezorgen me nu nog kippenvel, zowel door de inhoud als door de gecreëerde sfeer. En toch is het jammer dat we niet meer te zien kregen van de artistieke kant van Wladyslaw, als er dan toch een punt van kritiek is. Wie was hij als artiest? Waarom blonk hij uit?
Een belangrijke film die er ons aan herinnert hoe gevaarlijk racisme en haat kan zijn met prachtige en indringende beelden. Het bewijs dat er maar één taal is die iedereen spreekt: muziek.
