Timbuktu :
Timbuktu blijft voornamelijk, ondanks de polemiek die ermee gepaard ging en andere vergissingen, een ongelofelijk werk dat prachtig filmwerk combineert met een politieke boodschap. We feliciteren Abderrahmane Sissako nogmaals voor deze prestatie ! Het beeld en het geluid zijn op afspraak, enige minpuntje is het ontbreken van een degelijke bonus.
Beoordeling : 8,5/10 Bonus : Clip van de song Timbuktu Fasso
Alleluia :
Toegegeven, ook al hebben de films van Fabrice du Welz me nooit volledig kunnen bekoren, toch verdient deze prent enorm veel respect… wat een energie, wat een beheersing, bijna een mirakel : Alleluia !
Beoordeling : 7/10 Bonus : Interview, Op de set, Verwijderde scènes, kortfilm, …
A Most Violent Year :
Deze intelligente « thriller », over de weigering van maffiaspelletjes en de escalatie van het geweld hervindt zijn patina uit de jaren ’70 (versleten en gelig). Deze HD versie gaat gepaard met bonussen… die niet altijd ondertiteld zijn.
Beoordeling : 8,5/10 Bonus : Verwijderde scènes, Interviews (zonder ondertiteling).
The Imitation Game :
Zelfs als blijft de film intrigerend, en gebracht door een onberispelijke Benedict Cumberbatch… als eeuwige stijve outkast, toch mist er iets aan The Imitation Game, het laat geen blijvende indruk achter. Geen bonus op deze Paradiso uitgave.
Beoordeling : 7/10
Post Partum – La famille Bélier – La rançon de la gloire – Retour à Ithaque :
We beginnen met een korte « tour de France » (en van België ook natuurlijk) :
- Post Partum : Kaart op een vernietigende manier de veranderingen aan die de zwangerschap soms kan veroorzaken… Geen bonus op dit drama getekend door Delphine Noels.
- La rançon de la gloire : Een doldwaze komedie van onze vriend Benoît Poelvoorde. Niets nieuws onder de zon, behalve het eerbetoon aan Charlie Chaplin. Geen extra’s te bespeuren.
- La famille Bélier : Grappig maar niet alleen dat, La famille Bélier blijft een aangename verrassing. Een making of zal de fans kunne bekoren.
- Retour à Ithaque : Deze titel mag deel uitmaken van « La Collection », uitgegeven door Cinéart. Hoera… uitstekend werk van Laurent Cantet !
The Riot Club – ’71 – Cesar Chavez – The November Man :
Nog wat gespierde cinema… wat zegt u er van ? Hier zijn alvast een paar voorstellen :
- The Riot Club : Wanneer de wil om deel uit te maken van de « elite » de overhand neemt op goed verstand… een thema dat zo oud is als de wereld, hier getoond zonder gebreken, noch originaliteit.
- ’71 : Een Britse soldaat wordt vermist tijdens een patrouille-opdracht in Belfast, aan het begin van de jaren ’70… een uitstekend idee als basis voor een thriller en regisseur Yann Damange slaagt hier perfect in. Op het gebied van de bonussen is het eerder basic : interview en « behind the scenes ».
- Cesar Chavez : Maar wat doet deze – gemiddelde – biopic hier ? Niet veel, maar we wisten niet goed hoe hem klasseren. OK, in de hoek dus !
- The November Man : Pierce Brosnan treedt opnieuw in dienst als actieheld in deze ietwat gedateerde prent. Making of en featurettes brengen jammer genoeg niet veel bij aan dit eerder flauwe gerecht.
In het kort :
Een korte inhaalbeweging : The Hunger Games : Mockingjay – Part 1 is vorige keer in ons keyboard blijven hangen en nochtans is het niet slecht !
Wanneer een horrorfilm ons geen angst aanjaagt maar eerder verveelt, wat moet men dan denken ? We laten u er over oordelen… Nee, goed. Vermijd The Quiet Ones !
Herinnert u zich nog de mini hype rondom The Man With the Iron Fists ? Die eerste film van RZA (Wu-Tang Clan), vaag geloofd door Quentin Tarantino en gecoproduced door Eli Roth ? Waarom zou er daar een vervolg van moeten komen ? Misschien een oefening van een zen meester ?
