In een carrière van intussen 31 jaar heeft Johnny Depp nooit opgehouden het publiek te verbazen. Daarbij is hij steeds weer blijven overstappen van arty en maffe films, of het nu met John Waters is (Cry Baby), Tim Burton (Dark Shadows) of Terry Gilliam (Fear and Loathing in Las Vegas), naar commerciëler werk (Pirates of the Caribbean, Transcendance...), tot zelfs animatie (Rango).
Maar we gaan hier natuurlijk niet blijven stilstaan bij het evidente eclecticisme dat hij in de keuze van zijn verschillende rollen aan de dag legt, ook al verklaart dat grotendeels zijn nooit uit de mode rakende succes.
In zijn nieuwe kindje, Mortdecai, werpt Johnny Depp zich halsoverkop in de pure, ouderwetse komedie. Om dat zeker te weten hoef je alleen maar een blik te werpen op de hilarische trailer! Zijn personage heeft helemaal dat adellijke Britse flegmatieke en dappere, belachelijke snor inbegrepen – en toch ook weer helemaal niet. Mortdecai is veeleer een mooi voorbeeld van de antiheld, het negatief van doctor Watson, de onwaardige zoon van de Majesteit.
Deze laffe, stoethaspelige, tikje perverse lord, ook kunsthandelaar, krijgt van MI:5 de opdracht de hand te leggen op een schilderij van grote waarde van de Spaanse schilder Goya, dat tijdens een restauratie gestolen is. Maar uiteraard is onze zondagsdetective niet de enige die achter het meesterwerk aan gaat, hij zal het aan de stok krijgen met internationale terroristen.
Johnny Depp vindt na Secret Window regisseur David Koepp terug, die in 2012 met een echte bom onder de titel Premium Rush kwam aanzetten. Hier is het tempo een stuk bedaarder, de suspense leuker, en ruikt het geheel heerlijk naar de komedies met Blake Edwards-saus, met daarin de onbetaalbare Peter Sellers (The Party, de Pink Panther-serie), die andere grote stoethaspel.
Voeg bij dit mirakelrecept een casting die je uit de kunst kunt noemen: Gwyneth Paltrow, Ewan McGregor, Paul Bettany, Ulrich Thomsen, laat even stoven, en zie het ongeduld bij het publiek groeien!
