Synopsis
Frans Masereel is een van de boeiendste Belgische kunstenaars van de twintigste eeuw. Zijn werk, dat grotendeels bestaat uit houtsneden in zwart-wit, is een kreet van opstandigheid tegen de tragedies van zijn tijd.
Vanwege zijn pacifistische overtuiging moest hij in ballingschap gaan. Samen met schrijvers als Stefan Zweig en Romain Rolland stond hij voor de droom van een cultureel en broederlijk Europa.
Via een denkbeeldige correspondentie met de kunstenaar schetst de regisseur een portret van een onafhankelijk en aangrijpend man die zich gedurende zijn hele leven trachtte te onttrekken aan de kunsthandelaars en zijn werk tot publiek bezit wilde maken.
