Meer dan 52 uur televisie. Zoveel had de Duitse regisseur Edgar Reitz bij elkaar geschreven en gefilmd toen hij in 2004 de laatste hand legde aan zijn derde Heimat-serie.
In zijn geheel wierp hij zo via het verhaal van de familie Simon uit de Hunsrück (een streek op de grens tussen Duitsland en Luxemburg) de geschiedenis van zijn land tussen 1919 en de vroege twintigste eeuw.
Tijd voor iets anders, zei hij toen, maar blijkbaar kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Die andere Heimat: Chronik einer Sehnsucht voegt namelijk toch weer een hoofdstuk toe aan de Simon-historie. Deze keer heeft Reitz het over de emigratiegolf die midden 19de eeuw over Duitsland sloeg, voortgestuwd door economische en politieke ellende en door de lokroep van verre streken.
Geen toeval dus dat Die andere Heimat voortdurend speelt met de spanning tussen de harde realiteit van het arbeidersleven en de romantische gedachten van een jonge kerel, Jakob, die het liefst met zijn neus in de boeken zit. Omdat die knaap de centrale figuur van het verhaal is, kan Reitz zijn eigen romantische ziel vrij spel geven, wat een visueel fraaie en behoorlijk pakkende film oplevert.