Incendies - Bespreking Cinema

Een film als 'Incendies' zie je niet aankomen. De film uit Québec, die ons tot op heden vooral sympathieke uitwijdingen over het libido van zijn inwoners heeft opgeleverd, had ons nog nooit een film met een dergelijke ambitie en zo dicht bij de perfectie bezorgd. Met deze vierde langspeelfilm neemt Gilles Villeneuve plaats tussen de groten, niet in het minst dankzij zijn verbazingwekkende narratieve meesterschap. Villeneuve is volledig toegewijd aan de zoektocht naar hun roots van twee Canadese tweelingen, via het verhaal van hun moeder en hun land, ergens in het Midden-Oosten. Zonder kunstgrepen en met een wonderbaarlijke vloeiendheid haalt hij de draad van het lot van zijn personages uit elkaar, om het opnieuw te laten samenkomen in een ontknoping die meer dan een kijker sprakeloos en verbrouwereerd zal achterlaten. Acteurs (een voor een fantastisch juist, met een speciale vermelding voor Lubna Azabal en haar ingehouden woede), fotografie (dorre landschappen, sobere steden en een brandende bus, onvergetelijk), muziek (schitterende openingsscène op 'You and Whose Army' van Radiohead) enzovoort: alles spant samen om van 'Incendies' een ervaring te maken van een zeldzame emotionele kracht, een film die aanspraak maakt op titel van beste film van 2011 en, meer algemeen, van meesterwerk.