Karate Kid - Bespreking Cinema

Deze remake van een tienerhit uit de eighties een pareltje noemen, zou fel overdreven zijn. Het acteerwerk van Jaden 'zoon van Will' Smith is beneden alle peil (de gemiddelde boom gedraagt zich minder houterig dan de koter). Jackie Chans gevechtsportmeester lijkt een wandelend cliché (dat initiële gemor, die obligate huilscène, dat slaapverwekkende trauma). En de speelduur is veel, veel, veel te lang (men had makkelijk drie kwartier extra op de vloer van de montagecel mogen laten liggen). Toch gaat er van dit universeel underdogverhaal een emotionele daadkracht uit die de digitale mammoeten die de bioscoopzalen tijdens deze zomermaanden overrompelen maar al te vaak ontberen. Regisseur Harald Zwart - die dankzij ondingen als 'One Night at McCool's' 'Agent Cody Banks' en 'The Pink Panther 2' niet bepaald een meester-cineast genoemd kan worden - verbaast door het China waarnaar de jonge Amerikaanse protagonist met z'n alleenstaande moeder trekt best somber weer te geven. Ondanks de vlakke uitwerking van zijn personage doet het deugd om Chan eens niet als flauwe plezante bezig te zien. En het 'Rocky'-achtige verhaaltje over de strijd van een eenzaat tegen bende gewelddadige pestkoppen zal zelfs het hart van de bitterste cynicus sneller doen kloppen. Kortom, een film van vallen en opstaan.