Welkom in uw wekelijkse Cinereview! Zoals iedere week bieden we u ook deze keer weer een overzicht aan van de recentste releases en helpen we u met het maken van de beste keuze. Vandaag begint het prestigieuze festival van Cannes. Rode loper, glamour en glitter, afspraak met de filmsterren op de Croisette. Zelfs de releases zijn light deze week om plaats te laten aan het festival. Maar wees niet verontrust, er is nog voldoende om heel wat kijkplezier te beleven.
We beginnen met een remake: Godzilla. Het monster, uitgevonden door de Japanse studios, is ons allen bekend en heeft ondertussen geen introducties meer nodig. De regie valt deze keer te beurt aan Gareth Edwards, dat is ook de heer die achter het briljante Monsters schuilde. Gegarandeerd succes dus? Toch niet... Ondanks een gigantisch budget met beduidend meer nullen dan dat van Monsters slaagt Gareth Edwards er niet in om beter te doen, integendeel zelfs. Door volop te mikken op de special effects en de gevechten tussen de monsters wordt het verhaal wat vergeten. Bijgevolg mist het scenario wat. Jammer wel, want het eerste uur blijven we er nog steeds in geloven, daarna zinkt het schip steeds verder...
The Other Woman is een Amerikaanse komedie over de avonturen van Carly, Kate en Amber, drie bedrogen vrouwen door dezelfde man en ze beslissen om samen wraak te nemen. Het onderwerp is luchtig en we verwachten humor en gelach, en nochtans... wordt het allemaal al snel cliché. De drie hellevegen zijn vulgair, de grappen zijn nogal plat, we beginnen zelfs te denken dat de regisseur ook wilde laten zien dat vrouwen trash kunnen zijn. Het is er allemaal te veel aan, de film wordt een onhandig geheel en verliest zijn komische doel. Op de affiche vinden we Cameron Diaz, Kate Upton en Leslie Mann terug, dus als u enkel gaat voor het schone blonde vrouwvolk dan bent u aan het juiste adres, anders kiest u beter voor een andere film.
In Libre et Assoupi vinden we Sébastien terug, een jonge dertiger zonder enige amibitie. Zijn enige doel: een werkloosheidsuitkering krijgen en het summum van het nietsdoen bereiken. Benjamin Guedj haalt een coming-of-age thema aan in deze film die een generationele fabel had kunnen zijn maar er amper in de buurt van komt. We lachen met de avonturen van Sébastien en zijn kameraden maar het wordt al snel wat saai. Het scenario is ongeordend en we vervelen ons uiteindelijk even veel als de protagonist.
Tirez la Langue Mademoiselle is een dramady gebouwd op een liefdesverhaal. Twee broers, allebei arts, worden verliefd op dezelfde vrouw, de moeder van één van hun patientes. Alles wordt overhoop gehaald... Louise Bourgoin schittert in haar personage van mooie alleenstaande vrouw. Tirez la Langue Mademoiselle, over een liefdestriangle, is een film vol emotie en finesse. We verlaten de zaal met een brok in de keel.
We eindigen met een zwart, geel en rode noot. Sabine Lubbe Bakker en Niels van Koevoorden stellen ons Ne me quitte pas. Het verhaal: “In een klein dorp aan het einde van België delen de Vlaamse Bob en de Waalse Marcel met verve eenzaamheid, humor en drankzucht. Bob is een vrijbuiter op rust, die zijn laatste dagen in stilte wil doorbrengen terwijl Marcel een gezin heeft dat hij niet wil verliezen. In het Waalse dorp tikt de tijd langzaam door. Gelukkig moet er hout gehakt worden, moeten er vliegenvangers worden opgehangen en moeten ze naar de tandarts. De drank vult de rest van de tijd. Zelfmedelijden is aan deze twee Belgen niet besteed. Samen staan ze sterk, tot Marcel besluit om te stoppen met drinken en Bob weigert hem te vergezellen naar de afkickkliniek.” Ne me quitte pas is een ode aan het falen, vol aandoenlijke personages. Als toeschouwer worden we het derde wiel van het duo Bob en Marcel, we worden uitgenodigd aan hun tafel en ze hebben geen geheimen meer.
Niet zo veel keuze deze keer, en dat maakt het des te gemakkelijker. Mythische monsters, vettige humor, passionele liefde of Belgisch realisme... Aan u de keuze!
Benieuwd naar meer? Lees dan snel onze reviews!
Tot volgende week voor meer cinenews!
