Remakes hebben zin wanneer de tijden drastisch veranderd zijn of wanneer een cineast een heel andere benadering te bieden heeft. Maar ‘Old Boy’ is slechts 11 jaar oud en Spike Lee voegt weinig toe aan de originele film.
Da’s meteen de ondergang van de film. En da’s ergens spijtig. Want voor wie de versie van Park Chan-Wook nooit zag, zal de remake van Spike behoorlijk indrukwekkend overkomen. Niet alleen is Lee een begenadigd filmmaker en levert Josh Brolin een ronduit schitterende vertolking, de nieuwe versie is mogelijk de beste die een Amerikaanse studio zou kunnen maken. Maar het blijft onzinnig om een meesterwerk opnieuw te maken. Je weet immers op voorhand dat je nooit hetzelfde niveau zal bereiken.
In het geval van ‘Old Boy’ is het bovendien onmogelijk om de bijna surrealistisch sfeer, gelinkt met het Aziatische universum, opnieuw te scheppen in een al te zakelijke Amerikaanse wereld. De beroemde scène met het verslinden van de octopus en die met de vechtpartij met de hamer werden in de remake respectievelijk weggelaten en nogal klassiek ingeblikt.
Tijdens het bekijken van deze ‘Old Boy’ ben je onder de indruk van Brolins prestatie en Spikes kunnen, maar tegelijkertijd vraag je je af waarom Spike deze onzinnige onderneming is begonnen. Heeft hij schulden? Of heeft hij geen ideeën meer?
