Omar - Bespreking Cinema

   - 

Ik denk niet dat iemand van ons zich kan voorstellen hoe het moet voelen om in Gaza of (zoals de personages in Omar) de westelijke Jordaanoever te wonen.

Volgens mij beseft elke redelijke mens er dat nog meer geweld geen enkele vooruitgang boekt maar is dat op de duur de enige manier waarop je je frustratie kwijt kunt. Het is in elk geval de manier waarop Omar en zijn vrienden reageren, en de gevolgen zijn niet te overzien.

Net als in Paradise Now, de indringende film waarvoor regisseur Hany Abu-Assad in 2006 een Oscarnominatie kreeg, doet Omar alle moeite om zware politieke discussies uit zijn verhaal te weren. Voor zover dat überhaupt mogelijk is natuurlijk, want het is door de politieke spelletjes die op een hoger niveau gespeeld worden dat de regio er niet uitraakt. Het is Abu-Assad niet om het grote gelijk te doen maar wel om het dagelijkse leven van de gewone mensen, en in dit geval mooiere menselijke emoties zoals vertrouwen en liefde.

De personages uit Omar zouden niets liever willen dan even vreedzaam en onbezorgd leven als iedereen maar dat wordt hen onmogelijk gemaakt.

 

 Meningen

 Meer info over de films

 Al het nieuws cinema


Newsletter
Schrijf u nu in op onze nieuwsbrief: