Je kan het Bercot niet kwalijk nemen dat ze absoluut met Catherine Deneuve wilde werken. Deneuve is immers dé levende legende van de Franse cinema. Maar Deneuve is waarschijnlijk ook de enige Franse actrice waarmee je een film kan beginnen maken zonder een script. Want dat is zo'n beetje het probleem van ?
Elle s'en va ?. Er is wel een verhaaltje, maar het is zo dunnetjes en zonder stevige basis dat alles op de schouders van het personage van Deneuve en Deneuve zelf komt te rusten. Met mindere filmgodinnen zou zo?n film al onmiddellijk imploderen. Maar niet met Deneuve. De actrice heeft intussen zo 'n indrukwekkende filmografie dat je daar gemakkelijk uit kan citeren. En dat doet Bercot ook. En om de film nog iets meer bestaansrecht te geven, citeert ze eveneens uit bekende filmklassiekers zonder Deneuve.
Schraap dat pseudocinefiel laagje weg en vergeet even dat Deneuve in de film zit en er blijft enkel een heel brave, tamme en weinig interessante road movie over. Die bovendien eindigt in een compleet onverwacht en nietszeggend familiefeest in pastoraal sfeertje, bevolkt met acteurs die wanhopig gewoon proberen te doen.
Maar Deneuve zit gelukkig in de film en de camera is bovendien de hele tijd op haar gericht. Er zijn al slechtere redenen geweest om een film te maken.
