I'm Not There: Suppositions on a Film Concerning Dylan - Bespreking Cinema

Een neuzelende weirdo met een voorkeur voor folk, krullend haar, een scherpe neus en een hele reputatie. Tot zover in grote lijnen mijn kennis omtrent Bob Dylan. Net zoals iedereen kende ik natuurlijk sommige klassiekers ('All Along the Watchtower', 'Hey Mister Tambourine Man', 'The Times They Are a-Changin') maar wie de man echt is of wat hij precies betekend heeft, was me vreemd. 'I'm Not There' maakt één en ander duidelijk maar roept minstens evenveel nieuwe vragen op. Regisseur Todd Haynes is naar eigen zeggen altijd een Dylanfan geweest, en dat merk je ook. Geen enkel detail ontgaat hem en hij begreep dat de man in wezen niet te vatten valt. Dylan veranderde in de loop van zijn carrière even vaak van persoonlijkheid als van auto, wat meteen ook verklaart waarom Haynes de rol laat vertolken door zes verschillende acteurs, onder wie een vrouw (Cate Blanchett) en een zwarte jongen. Die aanpak houdt je een hele tijd bezig, ook al omdat Haynes je volledig onderdompelt in het sixties-gevoel. Uiteindelijk krijg je echter zoveel op je bord dat je je als een ongenode gast op een exclusieve fuif begint te voelen. 'I'm Not There' is een ongemeen creatieve en bewonderenswaardige film, maar dat is niet noodzakelijk hetzelfde als een volledig geslaagde trip naar de cinema.