Wat is het verschil tussen de Franse film '20 ans d'écart' en 'Two Mothers'? Een liefdesverhaal tussen twee personen waarvan het leeftijdsverschil nogal groot is, we zouden kunnen denken dat het om dezelfde film gaan... maar neen, het gaat hier wel degelijk om twee verschillende verhalen. En wanneer dan nog eens blijkt dat de vier protagonisten elkaar kennen blijkt de situatie des te ingewikkelder. Die omgeving, met die prachtige Australische heuvels, omringd door een azuurblauwe zee, een waar paradijs. Lil en Roz (Naomi Watts en Robin Wright), beste vriendinnen door dik en dun, leven er met hun enige zonen (Xavier Samuel en James Frecheville), waarvan we zouden kunnen zeggen dat de esthetische kwaliteiten overeenstemmen met het decor. Wat volgt lijkt bijna vanzelfsprekend: ieder zal slapen met de zoon van de ander, ook al lijken de eventuele gevolgen vreselijk. Lil en Roz gaan dan trachten de situatie onder controle te houden. Aan het scenario, overgenomen van Doris Lessing's roman 'The Grandmothers', zouden we een paar minpunten kunnen bemerken, namelijk het gemis aan spanning en originaliteit, al zijn de onderlinge relaties tussen de personages sterk en maken ze de situatie uitzonderlijk complex en interessant. De spanningen tussen de personages worden zeer goed weergegeven op het scherm, terwijl de beeldkwaliteit van uitstekende kwaliteit is. Men kan dus niet anders dan de takes van Christophe Beaucarne te bewonderen. De film van Anne Fontaine zal dus zeker in de smaak vallen bij hen die zich graag vragen stellen over existentiële thema's: de liefde, de vriendschap, trouw, schuld en cruciale keuzes... De centrale vraag in dit alles is: "overwint echte liefde alles?". Als u hoopt dat deze film u het antwoord zal geven zal u toch even geduld moeten uitoefenen, het antwoord krijgt u pas na één uur en vijftig minuten.