La Princesse de Montpensier - Bespreking Cinema

Op de persconferentie tijdens het filmfestival van Cannes, waar 'La princesse de Montpensier' eerder dit jaar aan het wereldpubliek werd voorgesteld, deed Bertrand Tavernier zijn ambities haarfijn uit de doeken. Door zich te concentreren op het gevoelsleven van zijn vier hoofdpersonages zou dit historische drama transformeren in een universeel en tijdloos verhaal. Goed gezien van Tavernier maar dat inzicht helpt hem niet om van 'La princesse de Montpensier' effectief naar een meeslepend niveau te tillen. Integendeel, de emoties waar de regisseur op mikt, moet je zelf opdelven en de manier waarop hij het verhaal vertelt, is zo oubollig en houterig dat je lang voor het verstrijken van de twee uur twintig minuten speelduur de zaal mentaal (of fysiek) verlaten hebt. Aan de beroepsernst van alle betrokkenen zal het nochtans zeker niet liggen. De acteurs kwijten zich met (ingehouden) overgave van hun taak, de kostuumafdeling mag zichzelf een pluim op de fraai geknipte hoed steken en Tavernier kreeg duidelijk een fors budget ter beschikking. Wat hij daarmee aanvangt, lijkt echter eerder thuis te horen op een televisiescherm bij een commerciële omroep, waar je tijdens de reclameonderbrekingen de moed kan verzamelen om ook het volgende stukje te bekijken. In de bioscoop slaat de verveling genadeloos toe. (RN)