Wees niet bang, de sequel op de Burton-klassieker ‘Beetlejuice’ is luguber leuk. Michael Keaton’s onbezonnen demoon komt terug uit het hiernamaals om allerlei problemen op bedenkelijke manieren op te lossen. Je hoeft het origineel niet gezien te hebben om ervan te genieten - al is het wel een meerwaarde.
Jaren na de gebeurtenissen in de originele ‘Beetlejuice’ (1988), dwingt een sterfgeval de familie Deetz om terug te keren naar het spookhuis waar ze destijds geplaagd werden door de chaotische, lugubere en oversekste kwelgeest Betelgeuse (Michael Keaton). Wanneer ze die naam drie keer achter elkaar uitspreken - fonetisch wordt dat dus 'Beetlejuice' - is het hek opnieuw van de dam.
‘Beetlejuice Beetlejuice’ is de perfecte film voor je volgende afspraakje. Het is namelijk tijd om binnen te zitten, met in de ene hand een popcorn en met de andere arm om je date geslagen. ‘Beetlejuice Beetlejuice’ heeft humor, opwindende muziek en net genoeg bloed om als excuus te gebruiken wanneer je wilt knuffelen.
Afscheid nemen bestaat niet
Net zoals ‘Men in Black II’ (2002) dat deed voor die franchise, weet ook ‘Beetlejuice Beetlejuice’ de juiste elementen van de eerste film te hernemen en uit te diepen. Het moet een lastige selectie geweest zijn, maar wanneer Tim Burton (regisseur) de film opent met een lucht-shot van het dorp op de tonen van Danny Elfman’s (componist) originele Beetlejuice-thema, weet je dat je in goede handen bent.
De regisseur voert een deel van zijn oorspronkelijke cast opnieuw aan. Hoewel Michael Keaton niet helemaal dezelfde intensiteit aan de dag kan leggen als demoon Beetlejuice, weet hij toch weer de smerige chaoot in zichzelf naar boven te halen. Hij loopt nog steeds achter de gekwelde Lydia (Winona Ryder) aan, wier ongemakkelijkheid blijft entertainen. Ondertussen legt mater familias Delia (Catherine O’Hara) haar rouwproces vast in een zweverige kunstexpositie.
Met de nieuwste leden van de cast laat Burton tegelijkertijd een frisse wind door de film waaien. Zo ontdekt de jongste telg van de familie, Astrid (Jenna Ortega), de liefde van haar leven met morbide gevolgen. De chaos is compleet wanneer een ontleedde Delores (Monica Bellucci) zichzelf aan elkaar niet en wraak zweert te nemen op Beetlejuice voor het onrecht dat hij haar eeuwen geleden aandeed.
Voor sommige personages moest men creatieve oplossingen vinden. Wanneer de producers de oorspronkelijke acteurs niet vast kregen, werden deze handig geschrapt uit het scenario of vervangen door stop-motion. Dat opende vervolgens deuren naar nieuwe, onverwacht lugubere en hilarische scènes. 'Well that’s convenient,’ reageert Astrid hierop in de meest meta scène van de film.
Perfect voor donkere dagen
Niemand anders dan Tim Burton kan een film maken die zo sfeervol aanvoelt. Het victoriaanse huis met zijn groteske proporties en de score van Danny Elfman alleen al schreeuwen om Halloween. Het typische Burton-design van de onderwereld doet denken aan de sets uit ‘Das Cabinet des Dr. Caligari’ (1920) en ziet er even gezellig als macaber uit.
Maar wie met zijn jongste broer of zus deze film kijkt, gaat verschillende slapeloze nachten tegemoet. De verwondingen van de doden zijn in gruwelijk plasticine-detail te zien en bij momenten spat het bloed in het rond in een gezonde mix tussen praktische effecten en 3D-animatie. Het moet een verschrikking zijn om een leeftijd te plakken op Burton-films.
Toch is de film grappig. Agent Jackson (Willem Dafoe) zegt over Delores: ‘She’s a soul-sucker…’ Zo schermt men continu met oneliners, slapstick en seksmopjes. De Banana-song keert terug, deze keer opgevoerd door een kerkkoor, en Beetlejuice laat de Deetzes dik tegen hun zin een musicalnummer opvoeren.
Aan het eind komt er een aangename conclusie; ondanks de vele personages komt alles verrassend goed samen. Er is een beetje character development, een beetje tristesse, een beetje liefde. Wie had gedacht dat Beetlejuice daarvoor kon zorgen?
Pas dus op met die naam. Als je deze recensie hardop hebt voorgelezen, dan heb je hem al veertien keer achter elkaar uitgesproken - zestien als je de niet-fonetische spelling meerekent. Heb je dat wijselijk niet gedaan, daag elkaar dan uit na de date en zeg zijn naam drie keer. Wie weet komt er dan nog een vervolg!
Beetlejuice
Beetlejuice
…
Cinenews-journalist: Senne Cambré
