Gebaseerd op waargebeurde feiten, dat is althans waar Elly Conway achter komt wanneer de fictionele wereld van haar populaire spionageromans iets te dicht bij de werkelijkheid komt. Argylle giet alle clichés van het spionagegenre in een verfrissende, van de pot gerukte actiekomedie.
Hoe groter de spion…
Elly Conway is schrijfster van de bestsellerserie Argylle, een spionagereeks waarin agent Argylle en zijn team het opnemen tegen de schurken van het geheime syndicaat “The Division”. Een typische spionageplot dus. Maar wanneer Elly worstelt met het laatste hoofdstuk van haar boek, ontmoet ze de atypische spion Aiden, die haar uitlegt dat alles wat in haar boeken gebeurt in het echt plaatsvindt. Plots moet Elly een zekere “masterfile” uit handen van The Division houden, terwijl die haar over de hele wereld op de hielen zit.
Elly moet haar verhaal afmaken door het te beleven. Op die manier komt ze meer te weten over haar verleden, tot ze te horen krijgt dat agent Argylle echt bestaat, en dat Elly Conway niet haar echte naam is. Het hele zaakje krijgt een stevig Matrix-kantje, want niets is wat het lijkt. De film valt van de ene plotwending in de andere, en laat dat net Matthew Vaughns specialiteit zijn. De regisseur van de bekende Kingsman-franchise geeft ons met deze energieke, krankzinnige actiekomedie opnieuw een kijk in zijn fantasierijke brein. Dat doet hij samen met de al even krankzinnige cast (Samuel L. Jackson en Dua Lipa tezamen in één film slaat alles).
…hoe groter de leugen
De thematiek in Argylle gaat verder dan het spionagegenre bespotten. We kijken als het ware in het brein van een schrijver, en zien de bijwerkingen van een auteur wiens leven letterlijk haar werk is. En wanneer werk en leven te dicht bij elkaar komen, leidt dit af en toe tot narigheid. Dat zien we ook in Argylle, waar de introverte, angstige Elly zich doorheen het verhaal volledig identificeert met haar stoere spionageheld. Maar wat is daar van aan?
De hele film is zo surreëel dat je je op het einde alsnog afvraagt of alles zich in Elly’s hoofd heeft afgespeeld. De personages in haar boeken zijn gebaseerd op personages uit haar “echte leven”, dat ver van “echt” blijkt te zijn. De puzzel wordt nooit volledig afgemaakt, maar telkens opnieuw door elkaar geschud. Waar de humor soms flauw is, is die op andere momenten heel gevat. En Alfie, Elly’s geliefde kat is een leuke toevoeging aan het geheel. De actiescènes schreeuwen Kingsman, en zo kan ook Argylle zich meten met Vaughns eerdere spektakelfilms.
Geschreven voor Joachim Ferier
