Micmacs à tire-larigot - Bespreking Cinema

Na 'Bienvenue chez les Ch'tis' was ik nog niet helemaal overtuigd door de Franse acteur/filmmaker Dany Boon. Akkoord, hij had wel getekend voor een gigantische hit maar of hij daarmee ook een te volgen talent was, viel nog te betwijfelen. 'Micmacs à tire-larigot' (de titel betekent zoveel als 'Gekonkelfoes in overvloed') heeft die reserves echter volledig weggeblazen. Meer zelfs, ik zou Boon een van de meest begenadigde fysieke komieken van Europa durven noemen. In deze charmante knutselkomedie krijgt hij natuurlijk ook alle steun en ruimte van regisseur Jean-Pierre Jeunet en diens vaste coscenarist Guillaume Laurant. Met hun visuele inventiviteit schetsen ze een guitig kader waarin Boon vervolgens zijn ding kan doen. Dat je de trucs, ideetjes en toetsen van de makers eigenlijk al eerder hebt gezien (in 'Delicatessen', 'Le fabuleux destin d'Amélie Poulain' en 'Un long dimanche de fiançailles') is dan ook niet zo erg. Je kan zelfs argumenteren dat die aanpak in een film waar recyclage zowel een running gag als een thema is niet meer dan logisch lijkt. 'Micmacs à tire-larigot' nestelt zich met genoegen in de Franse traditie van licht hysterische komedies, en daar is het vaak fijn toeven. (RN)