In 1997 gebeurde er iets vreemds. James Cameron, de regisseur van sciencefictionpareltjes als 'Aliens', 'The Terminator' en 'The Terminator 2', stortte zich op een oerklassiek drama. De tragische tocht van de Titanic was al velen malen in de bioscoop beland, maar Cameron wou met het gebruik van state of the art speciale effecten de definitieve versie van de legendarische ramp op pellicule vastleggen.
Zijn opdracht bleek allesbehalve simpel: de opnames in de speciaal gebouwde studio's in Mexico verliepen ontzettend moeizaam, de crew sputterde regelmatig tegen en een zwaar geval van voedselvergiftiging deed de moraal zakken naar zeebodemniveau. Uiteindelijk waren de twee mensen die het meeste leden hoofdacteurs Leonardo DiCaprio en Kate Winslet.
De Britse actrice - die haar debuut had gemaakt in 'Heavenly Creatures' - protesteerde tegen de vele opname-uren in het ijskoude water en de Amerikaanse acteur - die indruk had gemaakt in 'What's Eating Gilbert Grape?' - kreeg zijn deel na de release van de film. Deze werd immers zo'n groot succes - hij staat nog steeds op de nummer 1-plaats in de lijst van de grootste boxofficesuccessen- dat er een ware 'Leo-mania' ontstond.
In tegenstelling tot zijn tegenspeelster zocht DiCaprio zijn heil niet in kleinere arthousefilms. Hij dook op in 'The Man in the Iron Mask' en 'The Beach' om later een samenwerkingspact met Martin Scorsese te sluiten. Na 'Gangs of New York', 'The Aviator' en 'The Departed' vond Leonardo het echter hoog tijd om nog eens met zijn goede vriendin Kate samen te werken.
"Ze zeulde al een tijdje rond met het scenario van 'Revolutionary Road'", lacht de knappe man wanneer we hem de hand schudden in een chique New Yorks hotel. "Ik moest haar wel uit de nood helpen." Enerzijds typeert deze opmerking de plagerig-vriendschappelijke relatie tussen de twee sterren, anderzijds ligt ze niet ver van de waarheid.
'Revolutionary Road' was allesbehalve een simpel project. "Kate wou het kost wat kost verfilmen, maar dat lukte pas toen haar echtgenoot Sam Mendes ('American Beauty') en ik besloten mee te werken." Het gaat dan ook om het tragische relaas van een koppel dat in het Amerika van de fifties helemaal ten onder gaat. Zij droomde van een carrière als actrice, maar moet voor het huishouden en de kinderen zorgen. Hij vindt dat hij als bureauslaaf steeds meer op zijn vader begint te lijken.
Die frustraties leiden tot verschrikkelijke verbale duels en een droevig slot dat zelfs de hevigste punker zal ontroeren. "Schrijver Richard Yates wist dat onderbewust stemmetje dat in ons allen zit perfect te vatten. Of het nu gaat om onze huiselijke plichten of onze werksituatie: diep vanbinnen kampen we allemaal wel eens met gevoel van onzekerheid. Daarom ben ik zo blij dat we zijn boek verfilmden. Het contrast tussen de daden van Frank en April en hun gevoelens wordt op het grote scherm des te schrijnender."
Toch tekende je niet onmiddellijk.
DiCaprio: Ik wist dat Kate al een tijdje met dit project bezig was. Maar pas nadat bekend werd dat Sam de prent zou regisseren, hapte ik toe. Ik wou al lang met hem samenwerken. 'American Beauty' is een fantastische film en zijn toneelervaring zorgt voor dat ietsje meer.
En zorgde hij voor het verschil?
DiCaprio: We repeteerden drieënhalve week, iets dat andere Hollywoodregisseurs nooit zouden doen. Er werd gedraaid in chronologische volgorde, ook al behoorlijk ongebruikelijk. Bovendien praatte hij tijdens de opnames uitvoerig met ieder lid van de cast en de crew. Geloof me: dat had ik nog nooit meegemaakt! (Lacht)
Zeker niet bij een techneut als James Cameron.
"DiCaprio: Je kan Sam en James echt niet met elkaar vergelijken! Sams theaterachtergrond maakt hem uniek. Hij werkt met zijn cast en crew zoals niemand anders in Hollywood. Hij is heel hard bezig met wat zijn acteurs op een bepaald moment voelen. Daarom schiet hij steevast in chronologische volgorde. Hij vindt dat je enkel op die manier tot een emotionele eerlijkheid kunt komen en dat bleek te kloppen. Ik leerde Frank beter kennen terwijl we aan het filmen waren. Dat zorgde ervoor dat de laatste scènes des te intenser werden.
Was het niet moeilijk om zo'n quasi-onuitstaanbaar personage neer te zetten?
DiCaprio: Eigenlijk bedoelt Frank het goed. Hij zorgt ervoor dat zijn gezin niets te kort komt, maar krijgt daar nooit een bedankje voor. Het narcisme van April en Frank is ongelooflijk, ze houden amper rekening met elkaar - laat staan met hun kinderen. Ze zijn zo bezig met zichzelf dat ze nooit echt gelukkig kunnen worden.
De relatie had nooit kunnen blijven duren?
DiCaprio: Natuurlijk niet. Frank en April hadden nooit mogen trouwen, zoveel is duidelijk. Dat wil echter niet zeggen dat elk koppel uit elkaar moet gaan wanneer ze ruziën.
Praat je nu uit ervaring?
"DiCaprio: Op zulke vragen ga ik niet antwoorden, dus doe vooral geen moeite. (Lacht)
Hoe komt het dat Kate en jij - toch twee totaal verschillende mensen - zo goed met elkaar kunnen opschieten?
DiCaprio: Je zou het misschien niet zeggen maar Kate en ik lijken ontzetten hard op elkaar. Alleen onze accenten verschillen! (Lacht) We begrijpen elkaar meteen en ons wederzijds vertrouwen is eindeloos. Het doet echt deugd om iemand in het vak te kennen tegen wie je brutaal eerlijk kan zijn. Da's misschien nog het positiefste dat we aan de hele 'Titanic'-ervaring hebben overgehouden: die onbreekbare vriendschap.
Deze film is toch een beetje een anti-'Titanic', niet?
DiCaprio: 'Titanic' is niet echt iets waar we ooit nog over praten. Dat neemt echter niet weg dat we alle twee beseften dat dit project de antithese van die film vormde.
Eindelijk hebben jullie afgerekend met jullie gezamenlijk verleden.
DiCaprio: Eigenlijk ben ik compleet uitgepraat over dat onderwerp. Je wil niet weten hoeveel keer ik er al heb over moeten vertellen. Ja, het was een moeilijke shoot en ja, de gevolgen ervan waren niet te voorzien. Maar tegelijkertijd heeft die prent ons gemaakt tot wie we zijn. En daar moeten we James eeuwig dankbaar voor zijn.
Zou je 'Revolutionary Road' zonder Kate hebben gemaakt?
"DiCaprio: Ben je gek? Laat een minder getalenteerde actrice dat personage vertolken en ze lijkt een knettergek wicht dat onmiddellijk weggestoken moet worden. Kate is simpelweg de beste actrice van haar generatie!
Ze slaagt er zelfs in haar personage enige menselijkheid te geven.
DiCaprio: Als er al sprake is van een held in de film, dan is het April. Zij legt zich immers niet bij de feiten neer en blijft doorvechten. Ze verzet zich tegen de monotonie van haar bestaan. Ze zou alles op spel zetten om het leventje te bereiken waar ze recht op heeft.
Wat vond je de moeilijkste scène om te spelen?
DiCaprio: Er zit een scène in de film waarin Frank April probeert te overtuigen van het feit dat hij van haar houdt. Dat was nieuw voor me! (Lacht) Tegelijkertijd besef ik dat iedereen dat knagende gevoel van onzekerheid kent wanneer hij beseft dat zijn partner niet meer van hem houdt.
De tragische finale moet ook niet simpel geweest zijn.
DiCaprio: Het einde is ronduit verbrijzelend. Al de personages worden op zo'n manier verbonden dat je het onderbewuste leven in de suburbs plots beter begrijpt. Niet alleen Frank en April zijn tragische figuren, ook de rest van de personages. Ze teren immers op roddels om te kunnen overleven. De Amerikaanse middenklasse zal alles in het werk stellen om de volgende dag te halen. (Lacht)
Kate zei dat je tien kilo verloor tijdens de opnames.
DiCaprio: Dat getal lijkt me toch enigszins overdreven. Kate houdt ervan om de dingen erger voor te stellen dan ze zijn. (Lacht) Maar het klopt dat we naar het einde van de opnames op zombies leken. We waren allebei emotioneel uitgeput. Je zit dagenlang in een kleine kamer te ruziën, terwijl er een groepje bekende en minder bekende gezichten meekijken.
"DiCaprio: Natuurlijk! Maar dat geldt toch voor iedereen, niet? Mijn ideaal leventje heb ik in ieder geval nog niet ontdekt. Op dit moment ben ik al blij als ik eens een dagje in mijn tuin kan luieren. (Lacht)
Zijn er mensen op wie je jaloers bent?
DiCaprio: Op mijn personage uit 'Revolutionary Road' in ieder geval niet! (Lacht) Ik kan er niet onmiddellijk eentje bedenken. De meeste figuren die ik speel, staan onder ongelooflijke druk. Eigenlijk huiver ik aan de gedachte dat ik hun leven zou overnemen.
Je kiest de laatste jaren steeds moeilijkere rollen.
DiCaprio: Door samen te werken met supertalenten als Sam en Martin Scorsese leg je je lat steeds hoger. Toch hou ik mijn hart vast voor de toekomst. De Hollywoodmachine spuwt steeds vaker kopieën van kopieën uit. Het wordt alsmaar moeilijker om intelligente projecten van de grond te krijgen.
Zie je de toekomst echt zo somber in?
DiCaprio: Het wereldje gaat zich helemaal opsplitsen. Intelligente blockbusters à la 'Blood Diamond' en 'Body of Lies' - mijn vorige twee films - hebben het de laatste jaren niet goed gedaan aan de kassa. Dat zorgt ervoor dat de studio's alleen nog maar willen investeren in breinloos entertainment. Moeilijkere films zoals 'Revolutionary Road' gaan we alleen nog maar kunnen maken met piepkleine arthousebudgetten.
Bedankt voor het gesprek!
Steve Tuffin