Noah Baumbach zou je de erfgenaam van Woody Allen kunnen noemen, want Baumbach heeft minstens zo’n scherpe pen, structureel inzicht en enorm talent voor sappige dialogen.
Maar Baumbach levert soms complexere conclusies dan Allen, die nu een beetje vastgeroest lijkt in zijn kijk op de maatschappij. Dat blijkt zeker uit While we’re Young waarin Ben Stiller de alter ego van Baumbach vertolkt. Stiller is de 45-plusser die over zijn hoogtepunt heen is, het gevoel heeft dat hij het beste in het leven gemist heeft en een bijna sacrale waarde hecht aan de benadering van ‘de’ cinema. Wanneer hij dan Adam Driver ontmoet, denkt hij dat hij opnieuw het licht gezien heeft. Maar Driver is het kind van een andere tijd, het post-9/11-tijdperk waarin de waarheid niet meer het hoogste goed is en iedereen kost wat kost zijn of haar kwartier roem wil opeisen. Baumbach kiest uiteraard de zijde van Stiller en de oudere generatie, maar niet zonder zichzelf te ridiculiseren. Stiller gaat immers zo op in zijn principes dat hij er stekeblind van wordt.
In die zin is While we’re Young een soms bittere, maar toch ook grappige oproep om alles te relativeren, ook al zien we bepaalde normen vervagen.
