The Curious Case of Benjamin Button was mogelijk de slechtste beurt voor meesterregisseur David Fincher. Maar na het zien van The Age of Adaline van jonge snaak Lee Toland Krieger komt Button er nog redelijk uit.
Dit stervehikel voor ster in wording Blake Lively houdt totaal geen steek. Nadat Adaline een ongeval meemaakt, merkt ze dat ze niet ouder wordt. Het maakt van haar een zeur want nu wil ze haar leven niet meer veranderen. Waarom wordt nooit duidelijk. Evenmin waarom ze haar geheim niet aan haar geliefden wil meedelen. Het verhaal wordt nog ridiculer wanneer de toevalligheden zich beginnen op te stapelen. En voor wie het allemaal niet door heeft, legt een commentaarstem alles nog eens uit. Als het toeval dan toch Adaline naar het geluk leidt, krijg je ook nog de meeste onnozele climax in jaren. Adaline ontdekt iets waar mijn moeder 40 jaar geleden bijna een beroerte van kreeg, maar wat zielige Adaline dolgelukkig maakt.
Je vraagt je echt af wat Lively en (Harrison) Ford in dit ondermaats melodrama hebben kunnen zien. Was er ooit een degelijk script? In ieder geval lijken ze er in te geloven, want hun vertolkingen houd je tegen om al na een uur weg te rennen.
