“Nick Cave is de voorbije jaren al regelmatig benaderd met de vraag om een film te maken over zijn leven maar hij heeft altijd geweigerd,” vertelt Iain Forsyth, de helft van het cineastenduo achter het opmerkelijke 20,000 Days on Earth.
De vraag op zich valt te begrijpen, want Cave is ontegensprekelijk een van de meest intrigerende iconen van deze tijd. Hij doet altijd zijn zin en straalt gevaar uit, wat hem dubbel dankbaar maakt als onderwerp voor een film.
De keerzijde is dat Cave heel goed begrijpt dat hij die uitstraling — behalve door zijn muzikale talenten en prestaties — voor een stuk ook te danken heeft aan het imago dat hij door de jaren zorgvuldig opgebouwd heeft. De briljante ingeving van Forsyth en zijn vaste creatieve partner Jane Pollard is om dat imago mee in de film te verwerken. 20,000 Days on Earth toont Nick Cave in zijn dagelijkse omgeving maar zaait voldoende twijfel bij het publiek.
Het meeste wat de film vertelt, lijkt wel echt, maar tegelijk voel je dat er met je voeten gerammeld wordt. Wat kan je dat echter schelen als het met zoveel heerlijke humor gebeurt?
