Synopsis
Dr. Kate Forester (SANDRA BULLOCK) voelt dat de tijd gekomen is voor enige verandering in haar leven. Ze geeft haar praktijk in het provinciale Illinois op voor een job in een druk ziekenhuis in grootstad Chicago. Eén ding laat ze echter niet zo graag achter en dat is het schitterende en prachtig gelegen huis dat ze er huurde, een ruim en ingenieus ontworpen toevluchtsoord met grote ramen die uitzicht bieden over een rustig meer. Kortom, een plaats waar ze echt zichzelf is kunnen zijn.
Het verhaal begint op een winterse ochtend in 2006. Onderweg naar de stad, laat Kate een kattebelletje achter voor de volgende huurder van het huis bij het meer. Ze vraagt hem om haar post door te sturen en merkt op dat de onverklaarbare geschilderde sporen die hij bij de voordeur kan aantreffen er al waren toen zij in het huis trok.
De nieuwe huurder krijgt bij zijn aankomst echter een heel ander beeld te zien. Alex Wyler(KEANU REEVES), een getalenteerde en tegelijk gefrustreerde architect, is aan de slag op een nabijgelegen werf. Hij vindt het huis bij het meer in een vreselijke staat: verwaarloosd, onder stof en vuil en overgroeid met onkruid. En sporen zijn nergens te vinden.
Het huis heeft voor Alex een bijzondere betekenis. Het werd in voorspoediger tijden opgetrokken door de vader (CHRISTOPHER PLUMMER) van wie hij inmiddels totaal vervreemd is, een gerenommeerd architect die een succesvolle carrière verkoos boven zijn gezinsleven. Alex voelt zich in het huis tot rust komen en legt er zich op toe om het domein in zijn oorspronkelijk pracht te herstellen. Hij ziet Kates briefje over het hoofd, tot hij enkele dagen later, tijdens het onderhoud van de verweerde pier een zwerfhond tussen de pas geverfde delen richting voordeur ziet lopen, daarbij sporen achterlatend, precies waar ze volgens Kate al te zien geweest waren.
Een verbijsterde Alex schrijft terug met de mededeling dat het huis leegstond toen hij er aankwam en verwondert er zich over dat zij al van de hond leek af te weten. Kate, die er pas een week eerder uit trok, denkt dat hij een of ander flauw spelletje met haar wil spelen en dient hem prompt van repliek.
Gewoon uit nieuwsgierigheid, welke dag is het daar?
14 april 2004.
Nee, zegt zij. 14 april 2006.
Dezelfde dag maar met twee jaar verschil tussen...
Is zoiets mogelijk?
Naarmate Kate en Alex hun correspondentie via de brievenbus van het huis bij het meer voortzetten ontdekken ze dat ze inderdaad, hoe ongelooflijk het ook kan lijken, met een tijdsverschil van twee jaar leven. Elk bovendien op een ogenblik dat ze hopen af te rekenen met teleurstellingen uit het verleden en op zoek gaan naar een nieuwe start. Vanuit de ongewone band die hen verenigt geven ze zichzelf met elke week die voorbijgaat meer bloot. Ze onthullen veel over hun geheimen, hun dromen en twijfels en worden stilaan verliefd op elkaar.
Vastbesloten om de afstand die hen scheidt te overbruggen en het mysterie achter hun buitengewone band te ontsluieren, dagen ze het lot uit door een ontmoeting te plannen. Maar elke poging om hun gescheiden werelden in elkaar te passen, houdt het risico in dat ze elkaar voor altijd kwijt raken.
