Synopsis
Dat de Italiaanse, maar in België werkzame film- en videokunstenaar Claudio Pazienza een van onze internationaal meest gerenommeerde documentaire filmmakers is, werd onlangs nog maar eens bewezen toen het Franse filmtijdschrift Positif drie bladzijden voor zijn door het surrealisme beïnvloedde oeuvre uittrok. Zijn jongste en inmiddels op Visions du Réel in Nyon bekroonde documentaire Scènes de chasse au sanglier is een bitter-ludieke meditatie over het beeld en de cinematografische realiteit, een item waar documentaire filmmakers altijd zo door geobsedeerd zijn. Pazienza vertrekt van een jacht op everzwijnen, een taxidermist en een trouwe replica van het chronofotografische geweer van Jules-Etienne Marey voor een tegelijk intieme en poëtische reis over het statuut van de beelden in zijn eigen verbeelding, maar uiteindelijk evolueert deze middellange creatieve documentaire toch vooral tot een eigenzinnig visueel essay over de dood.
