Synopsis
Haar naam was Rachel Corrie. Ze was 23.
Ze ging naar Palestina met de gedachte dat haar Amerikaanse nationaliteit voldoende was om een doeltreffend menselijk schild te zijn om levens, olijfbomen, putten en huizen te redden.
Maar op 16 maart 2003 werd Rachel in de Gazastrook verpletterd door een bulldozer. Zoals zoveel jonge mensen hield ze een reisdagboek bij in de vorm van emails naar haar familie en vrienden in de Verenigde Staten.
Op het ritme van de woorden van de jonge pacifiste stelt de film een onderzoek in naar de dood van Rachel door alle betrokken partijen aan het woord te laten.
De film ontwart geleidelijk het kluwen en wordt tegelijk een cinematografische meditatie over de jeugd, oorlog, idealisme en politiek engagement.
