Synopsis
In de jaren '70 strijden Franse anarchisten aan de zijde van hun Catalaanse kameraden in Spanje tegen het regime van Franco. Om hun subversieve acties te financieren plegen ze hold-ups en banovervallen. Midden jaren '80 gaan enkele van deze libertaire over tot radicale directe actie tegen het kapitalisme en ze eisen de moord op de enkele patroons op, zoals die van Renault. Anderen weigeren over te gaan tot dit soort geweld zonder zich daarom te desolidariseren van hun kameraden. Nu dat vele voormalige "achtenzestigers" zich in hoge politieke en commerciële posten bevinden, beweren deze rebellen integer te zijn met hun overtuigingen, en sommigen, zoals Jean-Marc Rouillan, bekopen dit met jarenlange gevangenisstraffen.
"Ni vieux ni traîtres" lokt polemiek uit over de legitimiteit van geweld en trouw aan idealen, zeker gezien de hedendaagse context van strijd tegen het terrorisme. Na de eerste vertoning van de ruwe versie van deze film in 2004 in Parijs, besloten de regisseurs nieuwe elementen toe te voegen aan hun montage. Het resultaat concentreert zich meer op inhoud dan op vorm (en heeft niets vandoen met "Pas vu pas pris", de film van Carles die we in Nova uitbrachten), en rijgt de verhalen van de protagonisten, voormalige anarchistische anti-falangisten zoals Joëlle Aubron, Annie Desseaux, Jacques Garcin, Jean Halfen en Gilbert Roth, aaneen totdat we het grote verhaal erachter inzien.
