Synopsis
De Christus, de Maagd, de zee. Garrel baseert zich op een metaforisch christendom om stilte en isolement te tonen; thema's die hem zeker na de ontvlamming van mei 68 nauw aan het hart liggen. Na de desillusie van de aspirant revolutionairen, nadat iedereen het normale leven en het werk hervatte, en al het mogelijk deed om repressie te vermijden, wat rest er dan? Liefde, drugs en heel wat herinneringen. Een zwangere maagd in minirok, de moeder van de zwarte Christus en de aantrekkelijke hoer worden vertolkt door Zouzou, undergroundicoon , mannequin en actrice uit de jaren 60 en 70; de werkloze Christus met reddersopdracht door Pierre Clementi, eveneens zo'n rebels figuur. Garrel navigeert tussen Nouvelle Vague en experimenteel, waar melancholie zeer intens is, waar existentialisme bijtend is, en elk gezicht een overbelicht icoon. De geluidsband van deze rock 'n roll-cultfilm werd gecomponeerd door, hoe kan het ook anders, Nico.
